Dziękuję za rady tak zrobię Nie wiem jaka odmiana bo nasionka dostałam.Czy mi zakwitnie w tym roku czy dopiero w.drugim kwitnie jak to z nim jest?

Ewa posadziłam szafirki właśnie z takim zamierzeniem - rzeczka, liczę że ładnie się rozrosną, a na jesieni dosadzam kolejne, pod bez lilak tam zrobię "jeziorko" szafirkowe, by rzeczka mogła z niego wypływać

To dla mnie, jeszcze mi napisz, że ten pierwszy to Siebolda.

Tak, sama. Ta jest z 2011, chyba. To jest granit z poniemieckich krawężników z cukrowni. Żałuję, że więcej nie wzięłam. Układa się lepiej niż cegłę. Nie trzeba takiej precyzji, żadnych fug, żadnego cementu. Tylko korytowanie. I nawet podsypki nie trzeba.

Jest coś takiego w twoim ogrodzie,że czas zwalnia,wraca spokój i robi się ciepło na sercu.Lubię tu przychodzić żeby pomarzyć i snuć plany.U ciebie Ewo przychodzą mi do głowy najlepsze pomysły.
Kopiować ciebie nie będę,Pszczelarnia może być tylko jedna ale takiego spokoju jak u ciebie Ewa będę u siebie szukać.
Pozdrawiam.

Dzięki
Myślałam o granicie, bo ponoć jest trwały.
Mam 2 ścieżki do ułożenia z płyt kamiennych i się zastanawiam czy damy radę sami.

Ewa te żółte tulipany to nie botaniczne Tarda czasem ???
Dobrze, że narcyzki się rozrastają...niebawem będzie ładna kępa.
Też mam takie szafirki, myślałam, że coś nie tak z nimi, że one takie dziwne a one takie mają być.

Na moich rabatkach wysypane były ogromne ilości kory. Mieszkam na górce i po zimie niewiele zostało.
Mam 2 kompostowniki i też wiosną i jesienią rozsypuję na rabatkach kompost.
Super sprawa


Pracuś jesteś

Marcowa Pani, kopiuj do woli. Przecież od kopiowania to piękna nie ubywa lecz przybywa. I piękno jak dobro jest z natury "diffusivum sui" - jakby samo rozlewające się. To jest natura piękna (i dobra). To powiedział Platon a po nim inni.

O, i mi od Waszych miłych wpisów przychodzą takie filozoficzne myśli do głowy.