No nie wiem, jak nasz Jan z Czarnolasu ale u nas nikt pod lipą nie siedzi, choć ławeczka jest. Czasami się przystanie i posłucha brzęczenia pszczół. Szpadel i motyczka (zwana haczką) - takie pojęcie trzeba koniecznie wprowadzić do poezji. Jestem za!

A to jeszcze świeże ujęcia.
Pomidory własne (niepryskane), sama nie mogę uwierzyć:

Niektóre posadziłam od niechcenia (za dużo wysiałam) i zapomniałam o nich, co widać po ilości liści i pędów:

I ogólnie zbiory na obiad:

Pięknie! Takie zbiory! Marcinki i śliczne doniczki, cudna kompozycja.

Żyć nie umierać

Rękę masz do prac ogrodowych i duszę artysty

PIĘĘĘĘĘĘĘĘĘĘĘĘĘĘĘKNIE !!!

Gratulacje!

Co do do drzewa:
będzie tulipanowiec albo platan (mamy już w dalszej części ogrodu i jedno, i drugie) dobrze się zaadaptowały. Jeden ma ciekawą korę a drugi przepięknie przebarwia się jesienią.
Jarząbów (min. szwedzkich) mamy dużo. Lip też. Formy okrągłe i płaczące odpadają (bo M. nie za bardzo lubi stylizacje - jak on to nazywa - w naturze).
Dziękuję za inspiracje.

Pokażę naszą czereśnię:


Kompozycja jesienna tym razem wygląda tak:


I coś na co patrzę od lat ale dopiero teraz dojrzałam:

Ładna kompozycja. Widziałem ostatnio w Leroy te kapustki - ale 15 złotych nigdy bym za nie nie dał

Sebciu, 2.50 zł za jedną. Przynajmniej to mi się udało.

Piękne są

Mnie dziś kusiły bardzo bratki na targu - nawet już są 10-ciopaki

Ewo piękne miejsce na ziemi masz, cisza, spokój, szum wody sama natura. Obiadek musiał być pyszny, a jaki zdrowy.

Pszczółko, Ty polerowałaś te pomidory czy co? Wspaniale im tak na słonku

Zdjęcie ze ścianą z "odpadniętym" tynkiem the best. Piękne kolory.