Judith napisał(a)

No pięknie! To dodam jeszcze, ze łączy nas tez województwo . Chyba kiedyś zawędrowałem na Twój wątek - pamietam te masy konwalii - u mnie tez takie są.
Różni stosunek do domku . Nasz czeka na rewitalizację, ale i w obecnej wersji go lubimy .

Wojewódzwo też?! Miałam się zapytać właśnie, o które wielkie miasto chodzi w nazwie wątku.
Co do domku to ten u moich sąsiadów do Twojego się nie umywa.
Konwalie, rzeczywiście pierwotnie były. Teraz są tylko u sąsiadów ze wspomnianym domkiem.

Edit: Co ja tu nawypisywałam. Wstyd, takie błędy.

Witaj Judith Piękny ogród, tajemniczy, zakątkowy i nowoczesny. Fajnie to połączyłaś Jakoś nie wierzę, że nie masz wyobraźni przestrzennej

Anda napisał(a)

Witaj Judith Piękny ogród, tajemniczy, zakątkowy i nowoczesny. Fajnie to połączyłaś Jakoś nie wierzę, że nie masz wyobraźni przestrzennej

Dziękuję, Anda . Bardzo miło usłyszeć takie słowa, szczególnie, ze porównując swoje dokonania z forumowym wciąż dostrzegam pewne braki czy to w konsekwencji, czy to w ogólnej koncepcji... Ale ja właściwie wciąż jestem na etapie wypełniania roślinami stworzonych wcześniej ram ogrodu... Staram sie nie planować nowych rabat, a skupiać sie na komponowaniu, wypełnianiu już istniejących. Ale staram sie co roku, a rezultaty starań są różne .

Mary napisał(a)

Wojewódzwo też?! Miałam się zapytać właśnie, o które wielkie miasto chodzi w nazwie wątku.

A nie . To miasto to akurat z zupełnie innego województwa .

Przyszedł czas na pokazanie przedogródka, a właściwie „przedogródka”. Skad cudzysłów? - stad, ze dom stoi kilka metrów od ogrodzenia . Patrzcie i płaczcie



Po śmiertelnym zejściu tych własnymi rękami wyhodowanych bukszpanowych kul (ćma!) to miejsce wyglada tak (przy czym trzmielinie w międzyczasie przybyła koleżanka). Dodam tu jeszcze kilka hakonek.



I z drugiej strony



Szał, czyż nie?
Cały przedogrodek to właściwie rabaty po obu stronach schodów oraz rabatka z hortensjami ogrodowymi oraz ploteczek bukszpanowy tuż przy ogrodzeniu.

Jak widzicie mam migdałka (a nawet dwa), roślinę niezbyt lubianą na Ogrodowisku. U mnie rośnie bardzo dobrze, bardzo chłopaka lubię, a kwitnie obłędnie. Drugi jest na patyku na rabacie przy domku. Zdjęcia brak.

A tu jeszcze jedno zdjęcie z przedogródka - widać, jak blisko furtki są schody . I widać tu jeden dąb.



Tak naprawdę lubię to miejsce i wcale mnie do placzu nie doprowadza . Niemniej jednak fascynują mnie domy, do których prowadzi długi podjazd, a przedogrodek jest w pewnym sensie takim ogrodem w ogrodzie.

Wracając do historii mojego ogrodu...
W pierwszym sezonie (6 lat temu) nie zrobiliśmy w ogrodzie nic zmęczeni remontem domu i chyba tez jeszcze nie do końca wdrożeni w sytuację pt. mam swój ogród i mam wpływ na widok za oknem .
Kolejny sezon to pierwsze próby podejmowane - jak pisałam już wcześniej - bez żadnej wiedzy i koncepcji. Obowiązkowo thuje przy ogrodzeniu i rabatka, która kompozycyjnie okazała sie nie najgorsza (jest do dzisiaj z drobnymi zmianami), ale kształt miała zupełnie bez sensu.

I tu pojawiło sie Ogrodowisko z wiedzą, która po części mnie przeraziła swoim ogromem, a po części okazała sie rozwiązaniem wielu dylematów. Pierwszy z nich: obrzeża. Położenie kostki brukowej jawiło mi sie jako bardzo drogie. Alternatywny sposób - ekobordy - jako nieeleganckie, a przy tym także drogie. I raptem bach! Danusiowe kanciki! To była dla mnie prawdziwa rewolucja w sposobie myślenia o wyodrębnianiu rabat. Pierwsze kanciki robiłam łopatą, a z wreszcie - także dzięki Ogrodowisku - odkryłam łopatę do kancikowania w kształcie półksiężyca. Wiem, ze dla Was te wyznania brzmią naiwnie, ale dla mnie to były prawdziwe odkrycia!

Efekt jest taki, ze w części rabat jest kostka brukowa kładziona przeze mnie własnoręcznie, w części ekobordy, a w części kanciki. Ta ostatnia część dominuje . A w kładzeniu kostki brukowej w roli obrzeży jestem już prawdziwym mistrzem . Potrafię nawet zrobić idealne koło (a nawet dwa nachodzące na siebie .




A tu kancik:

Kanciki wykonane po mistrzowsku .
Przyznaj się, długo ćwiczyłaś?

Ładnie tam u Ciebie

Z wielką przyjemnością się Ciebie czyta, masz talent do słowa pisanego

Dopiero kolejny (trzeci) sezon to początek prawdziwych ogrodowych prac na podstawie określonej koncepcji. Nie było szczegolowego planu, ale ogolny zarys. Dokładnie musiałam zaplanować tylko teren rabat w prawej części ogrodu, bo tam zakładaliśmy jednocześnie trawnik i chcieliśmy zrobić to już „od linijki. Trawnik to w całości dzieło męża - od przygotowania ziemi, poprzez wybranie nasion, posianie i wszelkie prace utrzymaniowo-pielęgnacyjne. Dzięki mężowemu trawnikowi mamy w ogrodzie automatyczne podlewanie .
Trawnik - żyleta, mężowa duma . Zdjęcie sprzed kilku lat. Te rabaty już nie są takie pustawe. I kanciki!