Wioletko ciekawam Twoich dyniowych poduszek, a rzuć potem jakieś zdjęcie pliss

Zrobiłam sobie dziś hortiterapie.
Wsadziłam słuchawki, wrzuciłam audiobooka i zasiadłam do rębaka.
Za dużo w kompostowniku mi sie zrobilo zielonego i pocięłam podsuszone gałęzie wycięte z budlei.

Depresyjnie jest ostatnio okrutnie.
Zacytuję Wam tylko krótką rozmowę z moim M.
Dzwoni i pyta co tak szepczę do telefonu.
Mówię, że urnę wybieram.
Z drugiej strony słyszę: „O! A ja właśnie kremację załatwiam…”
Tak że tego.
W tym miesiącu trzy pogrzeby (nikt z rodziny, odpukać)
Teściowa nadal przed operacją (nowotwór)
Przyjaciółka po operacji kardiologicznej czuje się tak sobie (zastawki przepuszczają)
To jedna.
Druga z depresją, po pogrzebie mamy, z męzem o 20 lat starszym, u którego zdiagnozowano Parkinsona).
Do siostry boję się dzwonić bo czasami szwagier odbiera i pyta się z kim rozmawia. Nie poznaje mnie bo ma juz takie zaniki pamięci (ma dopiero 74 lata…)
Mam jeszcze jedn przyjaciółkę z liceum. Dla tej muszę się spinać najbardziej i robić za grupę wsparcia. Mieszka w Danii.
10 lat temu przeszła udar.
W tym roku zdiagnozowano u niej nowotwór, już z przerzutami do płuc i kręgosłupa…

Dość tego!
Trzeba się cieszyć życiem ile tylko można i w tym celu idę utytłac się ziemią.
Coś sobie przesadzę i od razu będzie mi ciut lepiej.

Też wysyłam pozytywną energię na smutki wiem coś o tym ten rok też mnie nie oszczędza , fakt że śmierć mojej mamy była wiosna , dużo mi dała bo słońce ,wiosna , lato ogród ,długi dzień obowiązki bardzo odciągnęły mnie od rozpaczy , teraz jesień zaczyna robić swoje , chłodne i ciemne wieczory , choć sama jesień ma swój urok i też uważam że ogród bardzo zyskuje , poza tą susza .

Bardzo zaintrygowały mnie te dynie proszę pokaż te duże poduszki ewentualnie szybki kurs bo mam bardzo ochotę takie zrobić