Fajne te schodki .


Czy Ty robisz ten ogród na odleglość ?

Plan na powrót z obczyzny ?

Żyłam z mężem na dwa kraje. Gdy dzieci były małe czasem bywało trudno.
Gdy dzieci dorosły , dorobiliśmy sie domu i ogrodu to przyszły choroby.
Życie zweryfikowało nasze plany na fajne i spokojne lata w końcu razem.

Jesteśmy razem juz w domu choć codziennie myśle - oby jak najdłużej.
Nasz status skomplikowany trwał za dlugo. Tak teraz myśle.

To tylko refleksje pozaogrodowe.

Lidko, ja doskonale wiem o czym piszesz.
Problem w tym, ze mamy tak skomplikowaną sytuację, ze po raz pierwszy w zyciu wiem, ze jedyne co możemy zrobić to starać się przeczekać.
O „oby jak najdluzej” tez nie musisz mi nic pisać.
Parę lat temu mój mąż przeszedł martwicze zapalenie trzustki…
Jego pierwszy pobyt w szpitalu trwał…100 dni.
To bylo w irlandzkim szpitalu i powiem ci, że po tym nauczyłam się nie narzekać na naszą, kulejąca przecież mocno, służbę zdrowia.
Najspokojniejsze noce podczas tego pierwszego pobytu szpitalnego miałam kiedy moj mąż spędzil tydzień na intensywnej terapii, w śpiączce farmakologicznej.
A teraz czuję na plecach ten uciekający czas.