19.05.2019
Dokupiliśmy roślinki do wiszących cebrzyków, które wykonał mój szwagier oraz do widocznej w tle taczki i dużych drewnianych donic, także jego produkcji ( Darecka vs plastiki 1:0).

Clematis pyszni się fioletami,



a rdesty pną się po kratkach (jak to możliwe, że urosną z nich takie potwory?



Trochę szerszy kadr na rabaty po obu stronach altany:

Rodki w pełnej krasie:



I pierwszy hotelik dla murarek oraz innych żyjątek (ten wykonał dla nas mój uzdolniony szwagier, następny będzie już naszej, własnoręcznej produkcji) :



Drzwi stodoły zyskują nowe okucia z odzysku i są już odmalowane (bałam się tych akrobacji na drabinie okropnie):

Przedogródek się zagęszcza:



A od strony zachodniej królują łubiny, orliki i czosnki. Jeden nawet z antenką:
- "Czosneczku, kim chcesz zostać, jak dorośniesz?"
- "Jak to kim? Głębinową rybą z latarką, żabnicą!"

Jakoś zaczyna to wszystko powoli wyglądać:

05.06.2019
Wreszcie łączymy rabaty, ale jak na złość kończy mi się kora i na efekt finalny muszę poczekać do następnego dnia:

Hostowisko jeszcze dość chude (nie martwcie się, ta długa kiszka zyska jeszcze dobre pół metra, może nawet więcej, w myśl zasady: "Jaka rabata jest lepsza? Większa!" ):




Za to żurawki kwitną w najlepsze:



Grande finale! Tylko cosik tu pusto, nie sądzicie?

23.06.2019
Perukowiec i trawa w tym samym kolorze, niedobrze... Susza, ratunku!



Całe szczęście, że lawenda nic sobie z tego nie robi:



Jak już jesteśmy przy fioletach, to pozwólcie, że zaprezentuję Wam szafirka Plumosum:

Dzięki za informacje o alstremerii. Posadzę ją do gruntu wiosną i zobaczymy, czy i u mnie da radę

Wokół altany też nie jest bardzo źle, ale bieganie z konewkami to nie jest to, co tygryski lubią najbardziej. Dobrze, że możemy czerpać wodę z własnej studni: