"Tu na razie jest ściernisko...". Znowu zaczynam kolejny projekt, nie ukończywszy pierwszego. Zabawne, bo zawsze myślałam o sobie jak o mega zorganizowanym, opanowanym człwieku-Excelu, ale patrząc na te fotki uświadamiam sobie, że nie daleko pada jabłko od jabłoni Tutaj już za chwilę powstanie pierwsza, wymarzona łączka kwietna, ale aby do tego doszło trzeba najpierw wysilić trochę muskuły i "łopatować" w pocie czoła



W pierwszych dniach kwietnia, rzutem na taśmę, dosiewam też pomidory w kilku fajnych odmianach- gargamel, a przede wszystkim malachitowa szkatułka wchodzą do kanonu już na stałe:

Witam się z roześmianymi buźkami narcyzów:



I przeżywam szok z niedowierzaniem, zaglądając do kartonu z alstromeriami- tutaj osoba pakująca stoi na przeciwległym biegunie, jeśli chodzi o opanowanie sztuki wysyłki roślin kurierem. Głeboko w to wierzę, że jest w Hadesie przygotowane specjalne miejsce dla takich gagatków



15 kwietnia znowu robi się zimno, na szczęście okrywanie skrzyń z warzywami białą tkaniną się sprawdza:

Panie i Panowie, oto nadszedł wielki dzień, jedziemy do szkółki po rośliny na wielką rewolucję!! Pamiętam, że pogoda była wybitnie wredna tego dnia, z nieba leciała zimna mżawka, a my w nagłym uniesieniu zdecydowaliśmy się wyruszyć kilka kilometrów za miasto do jednej z naszych ulubionych szkółek, zdążając na styk przed zamknięciem. Właścicielka nie miała nam chyba jednak tego za złe, bo ostatecznie zakupy poczyniliśmy niemałe . W oko od razu wpadają nam Cupressiny:



Podobnie jak grujecznik:



I niebieskie świerki:

Następnego dnia jedziemy na drugą turę zakupów, rekonesans zrobiliśmy dzień wcześniej, mamy w głowie ambitny plan, zatem do dzieła! W ruch poszedł poczciwy paint, a jakże Oto gotowy projekt:



Tak wygląda opanowany, szczęśliwy, spełniony człowiek:



A tak nawiedzony maniak ogrodowy, upojony dniem tryumfu, z szaleństwem wyzierającym z oczu (tego dnia obie te osobowości mieszały się ze sobą zawzięcie, niczym Jeckyll i Hide ):



Jeśli zastanawialiście się kiedyś, ile doniczek wejdzie do Passerati w kombi, to śpieszę z odpowiedzią- dużo

OMG! Jestem w raju! Nadal nie mogę uwierzyć, ile roślin daliśmy radę przywieźć, odbywając zaledwie 2 kursy




Jakimś cudem następnego dnia udaje nam się przesadzić ogromne jaśminowce oraz rosnącą w oponie jukę, podnoszenie wypełnionej ziemią opony od traktora zostało później od nas zgapione przez organizatorów zawodów StrongMan (tak było, nie ściemniam ).

Hop-siup, szpadel w ruch!



Bieg z doniczkami wypełnionymi kłującymi świerkami urósł tego dnia do rangi sportu narodowego:




Odnajdujemy też relikt z przeszłości (za nic w świecie nie mogliśmy tego drutu wyciągnąć w całości, nie pozostało nam nic innego, jak tylko wyciąć delikwenta):

Nareszcie wszystko na swoim miejscu, łącznie z przeszczepem trawy:



Ostatnie kosmetyczne poprawki, wysypujemy całość korą:





I stawiamy rustykalną przycupałkę z balika:

Mały rzut oka na pierwsze pączki tulipanów:



Oraz zadołowanego grujecznika i klonika:

W skrzyniach coraz więcej aktywności:



Rabarbar rośnie w oczach:



Pierwsze małe papryczki:



I kontynuacja rozsadnikowa- teraz to pomidory są gwiazdami w świetle reflektorów:

Kończę projekt okołoklonikowy:



Wspierana przez nieodłącznego pomocnika:



A tymczasem zaczynają się baśniowe tulipany: