Niesamowite...Kawalek zycia w obrazkach...Dziekuje Danusiu ze moge w tym uczestniczyc...

Slawko napisał(a)

Ale wciąga Danusiu ten Twój serial A mnie nurtuje jedno pytanie? Co z Roninem... chce iść śladami rodziców czy jednak, to nie jego "bajka"? Oby to pierwsze Pozdrawiam

E tam, jakie tam ślady rodziców, Roninek zrobił nam Ogrodowisko, jest programistą informatykiem (po Politechnice Warszawskiej

Gardenarium napisał(a)

Danusiu co sobie myslałaś w tym momencie? bo widać , że wystraszona minę masz i zakłopotaną? a niektórym się wydaje , że wystarczy pstryknąć palcami i metamorfoza gotowa, ale to wszystko to teraz przyjemne wspomnienia, nieprawdaż?

A ja martwiłam się, bo babka z domu z cegły nam nie dawała normalnie żyć i zastanawiałam się uciekać czy co robić?

No i ta noga Witka złamana

Z zapartym tchem obejrzałam wszystko aż westchnęłam na myśl ile to trzeba trudu , wyrzeczeń i doświadczeń żeby stworzyć coś tak pięknego zaskoczyła mnie ilość kolorowych roślin, kwiatów w doniczkach nawet już miałaś Red Barona też zbierałaś nowości? ja w latach 80 przywoziłam sobie kranze z Niemiec bo strasznie mi się podobały i też wieszałam na drzwiach nie mam takich zdolności manualnych i bym sama nie zrobiła dziękuję Danusiu za te wspomnienia, gęba mi się teraz śmieje a Ronika znam a na święcie róż to nawet buziaka mu dałam na pożegnanie, strasznie wysoki musiałam podskakiwać

Ja też mam tu w warmińskim taką heterę, ale sobie z nią poradzę

Takie metamorfozy są super. Szczególnie jak są uwiecznione na zdjęciach. Kapitalna pamiątka dla przyszłych pokoleń

Gardenarium napisał(a)

Przed, czyli w czasie budowy nawet miałam śliczną trawę i dało się

No to pięknie. Kilka dni temu miałam z mężem wymianę zdań.
A wyglądało to tak ( zresztą raczej zawsze tak to wygląda), że ja się darłam a on próbował coś tam mówić. No i pokarało mnie. Kłótnia była o to, że mój mąż wymyślił sobie, że jeszcze zanim zacznie się budowa on sobie ślicznie trawkę zasieje. Wybijałam mu to zgłowy cały wieczór, że to bez sensu, że robotnicy wszystko zniszczą, że maszyny ciężkie,.....No i teraz chyba jednak się zgodzę na tą trawę.
Bo skoro się da
Dziekuję Danusiu w imieniu męża Będzie wielce rady.
Ps. Mój młodszy...... też Michał

Danusiu, historia obrazkowa Twojego życia napełniła me serce nadzieją, że ja też kiedyś siąde w cieniu drzew, będe popijać herbatkę i z dumą będe patrzyła na mój ogród
A Michały to faktycznie fajne dzieci - też jednego mam!

Dziękuję Danuś za tchnięcie optymizmu. Wąsko, a jednak się da ładny szkielet ogrodu nasadzić

Danusiu dałaś nam piękny przykład - co może człowiek jeżeli chce. Każdą rurę można odetkać he he he.
Pozdrawiam Was z Witkiem.

I kto by pomyślał, że w przeciętnym otoczeniu i na trudnej i niewielkiej działce powstanei takie cudo!
Zmieniłaś nie tylko swój ogród Danusiu, o domu nie wspomnę (piękny!), otoczenie, aż Ci dorgę zrobiili, sąsiadka się z nerwów zmieniła w Anulę
Ah jak orzyjemnie takie metamorfozy oglądać. Już się swoich poczatków nie będę wstydziła. Danusiu pokazuj nam ciągle takie zdjęcia abyśmy nie zapominali, że ogród odzwierciedla charakter i siłę woli właściciela. Bukszpanowy ma wpaniałą właścicielkę, której ani złamana noga Wicia, ani sąsiadka nie byli w stanie powstrzymać

Ah jaki mi się banan na twarzy utrzymuje po tych zdjęciach. Mój ogród też będzie kiedyś wymuskany, jeszcze kilka lat ale wzorzec juź mam