Haniu śledzę na bieżąco twoje letnio - wiosenne obrazki. Cieplej się robi na duszy . Tymczasem u mnie śniegi stopniały, wiatr trochę wysuszył ziemię i kałuże na ulicy. W Biedronce uratowałam od śmierci z pragnienia ostatniego ciemiernika , sprawdziłam też co widać i słychać w ogrodzie. Bardzo ucieszył mnie widok wyłażących z ziemi drobnych irysków ( hit poprzedniego sezonu na O.), to znak że nie wyczaiły ich nornice. Mam nadzieję że zakwitną. Wychodzą też z ziemi przebiśniegi, ale gdzie im do rozmiaru i zaawansowania tych u Gabrysi z ogrodu ciągle w budowie.
Parę obrazków z "tyłów"

Obejrzałam kalinę Dawn, niestety wygląda na to że mróz załatwił kwiaty. Trzymają się natomiast czerwone korale na ostrokrzewie.
Cieszy mnie że styczeń już niemal się skończył i dni już nieco dłuższe. Optymizm w człowieka wstępuje . Tego optymizmu życzę wszystkim zaglądającym. A ja póki co obmyślam rewolucje na rabatach i w przedogródku.

O! To będą jakieś rewolucje! Czekam tez na iryski żyłkowane, dostałam w gratisie przy zakupie tulipanów.
Do ogrodu może wpadnę na chwile koło 10 lutego, na razie mokro i deszcz jest zapowiedziany. Ale czasami słońce błyśnie, to i radośniej się robi.

U Ciebie w ogrodzie na tyłach, jest fajnie, zieloniutko i trawki fruwają. Mówisz, że i przebiśniegi się czają zza krzaka? No to jest nadzieja!

Już tylko 30 dni i 1 marzec!

Nawet w lutym jakoś tak fajniej, zwłaszcza jak słońce zaświeci. Przebiśniegi pewnie i u ciebie się czają. Nie wspominając o rannikach i krokusach.

Pewnie tak. Mam zamiar koło 10 lutego zajechać na przeszpiegi.

piekne obrazki ,juz czekam na wiosne

O, już na drugim wątku wspomina się rozmiar moich dzisiejszych przebiśniegów.

Dzień dłuższy odczuwalnie, ściemnia się całkiem dopiero tuż przed 17-tą, wczoraj i przedwczoraj jechałam po kilka godzin samochodem, właśnie popołudniu i bardzo wyraźnie to zauważyłam, pod dachem człowiek mniej to zauważa.

zima ładna i potrzebna, ale ja od grudnia już czekam na wiosnę ) to mnie podtrzymuje na duchu
Ściskam serdecznie Jolu!

Nie pozostaje nam nic innego jak uzbroić się w cierpliwość i czekać na nadejście wiosny i lata z takimi obrazkami

Tak, tak, Jolu! Cierpliwość to nasza najlepsza cecha, ale niecierpliwość też jest wskazana. Jak więc z tymi sprzecznościami jest?

U mnie leje jak z cebra. Pies ledwie nos z bramki wystawił, na siłę wokół domu go przespacerowałam. Teraz się suszymy. Niestety nie przy kominku.