Iwona, dziękuję. Cenne rady odnośnie trawnika. Operacja nie wygląda na zbyt skomplikowaną.

Haniu widziałam. Uwielbiam takie łany kwitnących kwiatów cebulowych. Będę próbować stworzyć coś na wzór twoich dywanów. Przesadzałaś cebulki czy same się wysiały w różnych miejscach?

Posadziłam w dwóch miejscach pod krzewami, ale z roku na rok, przy wygrabianiu liści spod krzewów, przy podsypywaniu nawozami bardziej jeszcze rozwlokłam. Ale staram się co nieco eliminować, chociaż już coraz mniej, bo dawny warzywnik co raz mniejszy, i w przyszłym trawniku nie będą mi przeszkadzać. A częściowo pomogły mi kosy.

Jolu, śliczne zdjęcia przywołałaś Już tęsknię za tymi kolorami i zielenią.
Zdrówka i wracaj do sił jak najszybciej

Jolu ślę pozdrowienia i życzenia miłej niedzieli

Haniu u mnie ranniki raczej mają tendencję do zanikania niż do rozwoju . Odkryłam jednego w miejscu które sam dla siebie wybrał, przy ścieżce ale dzisiaj wypatrzyłam kolejnego, również w miejscu gdzie na pewno sama go nie posadziłam więc nadzieja powróciła . Może za ileś tam lat też się doczekam choćby mniej skromnych niż twoje dywanów. O wiele lepiej czują się u mnie przebiśniegi. Mam kilka nowych kępek uzyskanych ze starych.

Samotny rannik



Przebiśniegi

Ewo, Aniu dziękuję za życzenia. Z moją kondycja i nowym biodrem jeszcze nie najlepiej ale mam nadzieję na lepszą przyszłość.
Dla was dobrze zapowiadająca się kalina bodnateńska.

Na wszystko czasu trzeba, także na dochodzenie do formy Kalina już rozwija pączki, moja jeszcze się słabo się zbiera.

Zima była wyjątkowo łagodna, tylko kilka dni mroźnych < -10 st. Ostatnio raczej przymrozki bywały do - 4 st. więc rośliny powoli ruszają. I oby nie było powrotu zimy w następnych tygodniach.

Jolu, Twoja "plantacja" ranników kwalifikuje się do księgi guinnessa ... mądrze się ale nie mam u siebie ani jednego...ale czas to zmienić. Pozdrawiam

Elisko