Oj Dziewczyny (i Konrad ) - jak ja Was rozumiem. Też miewam ogrodowe dołki i to całkiem głębokie. U mnie tylko powód jest inny bo mnie frustruje chorowanie roślin. Jak zakładałam ogród nie wiedziałam wiele o stanie gleby i o tym, że powinnam ten stan sprawdzić a potem cały czas walczyłam ze wszelkimi odmianami grzyba na zmianę z przędziorkiem. Patrzyłam ile pracy w to wkładam i jak dbam i mimo tego - choróbsko. W pewnej chwili chciałam zadzwonić do Pogotowia Ogrodniczego i zaproponować otworzenie w mazowieckim ogrodu pokazowego chorób - klient przychodzi i może popatrzeć jak wygląda osutka sosny, a jak plamistość liści berberysa, a zamieranie pędów cisa - o tu. Obok cercosporoza ambrowca....kaska z bilecików jak raz na opryski albo na odnowę roślin

Inna rzecz, że fajne by były koleje losu, jakby człowiek tu trafiał PRZED założeniem ogrodu. Jak trafia po albo w trakcie, to orientuje się, że to jedna wielka kopalnia inspiracji a do tego jeszcze JAKICH inspiracji...i zaczynają się marzenia, plany, zmiany....

Ale też warto pilnować, aby się człowiek nie zatracił w tych porównywaniach i w tym niezadowoleniu bo wtedy traci się to, co najpiękniejsze w ogrodnictwie - harmonię, spokój i cel nadrzędny jakim jest radość z obcowania z przyrodą i nadawanie jej kształtu....

Gosiu! Masz zupełną rację. Czasem tylko trudno jest dojrzeć w swoim grajdole to piękno, do którego tak wszyscy dążymy. Ważne jednak, aby nasza "grzebaninka" sprawiała przyjemność.
Pomysł z pokazowym ogrodem chorób bardzo mi się podoba. Szkoda tylko, że miałby powstać u Ciebie akurat!



Gosiu! Masz zupełną rację. Czasem tylko trudno jest dojrzeć w swoim grajdole to piękno, do którego tak wszyscy dążymy. Ważne jednak, aby nasza "grzebaninka" sprawiała przyjemność.
Pomysł z pokazowym ogrodem chorób bardzo mi się podoba. Szkoda tylko, że miałby powstać u Ciebie akurat!

Aga, czasami trzeba, żeby ktoś nam pokazał, że to nie grajdoł Dlaczego widzimy tak wiele u innych, a u siebie nic?