Marzenko - najważniejsze, że się odnalazł... swoją drogą był bardzo przestraszony - ogon pod siebie podkulił i cały był pokurczony. EM prawie go nie poznał. Powoli wraca do siebie

Polinko - bardzo się przestraszył, ale traumy chyba mieć nie będzie - to taki typ, że mu sie szwednacz lubi włączyć

Monia - szukaliśmy sznaucerów i trafiłam na stronę adopcyjną... i tam na focie zobaczyłam Tomika.... i te jego oczy ... był zarośnięty, zaniedbany, śmierdział strasznie i wcale nie przypominał obecnego Tomcia. Mieliśmy czas na krótki spacerek, pani o nim opowiadała. I to tyle. Za granicą wygląda to inaczej - np. wUSA grupują zwierzęta np. pod względem uspołecznienia, tego czy lubią inne zwierzęta, Ze względu na młody wiek psa mogliśmy go adoptować od razu - podpisujesz umowę z dowodu osobistego. Psiak ma już chipa, książeczkę zdrowia. Na stronie była inf. że jest po kastracji, ale w rzeczywistości tak nie było.
Inaczej wygląda sprawa z psem już dojrzałym - tu najpierw psiak trafia do tzw. domu tymczasowego - mieszka z wami, ale masz możliwość, by się rozmyslić - psy różnie reagują np. na dzieci, inne zwierzęta, mogą wykazywać różne inne nieporządane zachowania, których w schronisku nie widać... tego nie da się przewidzieć. Jak psiak się sprawdzi i wam odpowiada to wówczas podpisujesz umowę adopcyjną. Czytaj o adopcjach na odległość na stronie schroniska z którego psa chcesz zabrać.
Tak wyglądał w schronisku...

A co mnie tu nie było???sorki

Pozachwycałam się :
1. choinką
2.piernikami
3.ciachem
4. psiaczkiem-jaki elegant w wigilijny wieczór(cóś przemówił?)
5. i kanapą w salonie(kawałki wypatrzyłam-lubię takiei fioletowy na niej dodatekach...
6. i za trawki czymam kciuki

Bogdziu miła w podziękowaniu za zachwyty odpowiadam następująco:

1. Choinka tez nam się podoba - w tym roku monochromatycznie i oszczędnie w ozdoby
2. Jak mój Król Kacper (synek - jutro ma swoje święto ) mawia "pierdniczki" pieczone naprędce w niedzielę przed wigilią od dawna są wspomnieniem
3. Przepis na ciacho - seromak - zaraz zapodam na kuchni ogorodowej - jak zresztą prosiła Monika - Kwiatuszek Holandii
4. Psiak rzeczywiście wytwornie się prezentował w noc wigilijną - jak i przez całe Boże Narodzenie - przemawiać nie zechciał
5. Choć w salonie aranż troszkę zmieniony też lubię szarości i fiolety... co widać w ogrodzie na ten przykład
6. O trawkach pamiętam - ale ten temat wiosna będziemy dopracowywać

PS
Cudny avatarek

Aga...doczytałam ,że piesek się znalazł ...fajnie

Aga dzięki za cenne informacje. Po rozmowie z żonem stwierdziliśmy że będziemy szukać w lokalnych schroniskach żeby mieć możliwość kontaktu i zaznajomienia się z psiakiem.
Metamorfoza Tomika niesamowita aż trudno uwierzyć że to ten sam pies...

Muszę poszperać w Twoim wątku więcej takich szarości i fioletówa wiesz, że nawet wczoraj pooglądałam sobie troszku takich kanap...ale w takim pięknym, jak Twój, kolorze nie znalazłami ślicznych fioletów...takie kolory mogłabym...ba...chciałabym i u siebie ale opór rodziny już brzmi w mych uszach

Agnieszko cieszę się na kolejne spotkanie. Pierwsze było na Gardenii w ubiegłym roku, ale szybko nam zniknęłaś W lipcu nie udało nam się spotkać, do trzech razy sztuka Do miłego zobaczenia Pozdrawiam noworocznie

Doczytalam o psiaku...super , że się znalazl...
Moja kicia 7 lat temu wyszła na spacer i do dziś nie wróciła...więc wiem jakie katiusze przeżywałaś.

Doczytałam całą historię o psiaku, dobrze, że się odnalazł, pozdrawiam Aguś

Gabrysiu, na szczęście się znalazł Wieeelkie UFFFF

Monitko - myślę, że jeśli nie nastawiasz się na jakąś konkretna rasę - to najlepsze wyjście. Teraz, po świętach ludzie oddają "żywe prezenty" spod choinek do schronisk (oby tylko taki los im gotowali) - piesków jest sporo i to nawet młodziutkich. Szukajcie już teraz.

Bogdziu - nasza kanapa pochodzi z typowo szwedzkiego sklepu na litekę "i"... a obicie kupione też u nich, ale jako dodatkowe. Gdy jedno jest w praniu zakładam drugie - i tak co pół roku... raz jest na biało, raz na popielato

Anitko - zacieram łapki... mam nadzieję, że się już uda

Magdziu - to smutne... bardzo współczuję... Gdy nasza kicia wlazła na drzewo i w czasie przymrozków siedziała tam pół nocy - poszłam po nią o drugiej nad ranem i miaucząc pod drzewem, udało mi sie ją nakłonić do zejścia... ech sfiksowana jestem Em się pyta czy jak on zaginie choć w części będę takie poszukiwania organizować, jak w przypadku zwierząt

Aguś - bardzo się cieszymy, że szwendacz wrócił... Buziaki Aguś Samych serdeczności w nowym roku