Super, że się znalazł

Sebek, a czy Ty tylko na jeden dzień, że citronelki nie spróbujesz?

Aguś, nawet nie wiesz jak się cieszę

Lecę do was...

Agnieszko, również pozdrawiam Cię serdecznie noworocznie zaglądam i czytam często, ale nie zawsze zostawiam słówko..

Aga bardzo się cieszę że przystojniak się znalazł w konspiracji czytałam wieści i nie mogłam nic pisać a bardzo się zasmuciłam. Stresu nie zazdroszczę... ale dobrze że tylko na spacerze chłopaka się skończyło

Dominika - dzięki, wielkie dzięki

Monia, przystojniak napędził nam stracha... Śpi od południa jak zabity - najpierw pojadł, potem konieczna była kąpiel, a potem padł w swoim koszyku i chrapie non stop. EM się śmieje, że nieźle go przegoniło . Ogromnie się cieszę, że sie odnalazł Monika - ja Cię muszę z tym moim Tomciem poznać kiedyś osobiście

Aga myślę że byśmy się dogadali po spojrzeniu widzę że bystrzacha z niego a takie psiaki lubię czy ja dobrze pamiętam że on ze schroniska jest czy mi się z innym pieskiem pomerdało?

Dobrze pamiętasz Monia I to kawał drogi od nas - aż z Tomaszowa Mazowieckiego. Co się tam miałby marnować . Potwierdzam mądrość psiaka... urok osobisty niczym jej nie ustępuje Wiosną będziemy ćwiczyć agility . Więc seria foteczek dla Ciebie Monia

No pancia..... rzuć piłeczkę.... rzuć.... pliiiiiss



Nie daj sie prosić....


Choć kochana... szepnę Ci na uszko, że nie chcą nam pomóc w zabawie...


Co by tu jeszcze zmajstrować.... co by tu jeszcze....


The end.


Lecę spać, bo dzisiaj jestem na nogach od 4 rano.... a zważywszy na ilość emocji jaka mną targała... padam na nos.

Super, źe wrócił. W Sylawetra pieski czasem ze strachu i emocji uciekają gdzie pieprz rośnie... Znajomych chiwawa zniknął na pół dnia a było to w mroźną zime... Tylko na chwilę ktoś z gości drzwi zewnętrzne otworzył po pólnocy...

Aguś cieszę się razem z Tobą
Od dawna ostrzegają, że fajerwerki to najgorsze co może być dla zwierząt. Pies może od tego nawet stracić słuch. Tomi pewnie nieżle wystraszony po takiej samotnej wyprawie.
Ściskam serdecznie

Hehe super fotoreportaż pierwsza prosząca fotka rozbrajająca

No to jednak dobrze pamiętałam jego historię. Fajnie że Tomi znalazł kochający domek, widać że jest szczęśliwy ale jak sobie pomyślę ile tego nieszczęścia po schroniskach jeszcze jest...Ostatnio stale wertuję różne strony bo to już postanowione że jak się zdecydujemy na psa to tylko ze schroniska.
Powiedz mi jak technicznie wyglądała adopcja na taką odległość? Znaliście go tylko ze zdjęć? czy był jakiś spacerek zapoznawczy?
Wymiziaj Tomisia za uszkiem ode mnie