Pola napisał(a)

Ale nadal proszę o pomoc, co dalej z tym bluszczem, wyjąć patyk .....

Bluszcz najlepiej sadzić mały, pochyło, na leżący i tak skierować aby sam potem wszedł na ścianę.
Jeśli jest taki duży trzeba poprzecinać mocowania delikatnie i uważnie, wyjąć kijek, porozplątywać poszczególne pędy i umocować na ścianie dowolnym sposobem (kołki), które potem można będzie wyjąć. Uważać, bo drucik, którym się mocuje z czasem wejdzie w pędy i może je poprzecinać, a więc ostrożnie z tym.

Wita Polu, wpadłam z rewizytą

Niesamowita metamorfoza ogrodu w ciągu 1 roku. Pięknie podzieliłaś ogród, masz teraz 2 pokoje, bardzo lubię takie podziały

W Twojej werandzie jestem po prostu zakochana!

Marzena2007 napisał(a)

To może lepiej było winobluszcz kupić? Bluszcze rosną powoli

ale winobluszcz gubi liście i zimą jest nieciekawie, a bluszcz zimozielony; aby szybciej rósł utnij wszystkie czubki, będzie wypuszczał boczne pędy, rób tak co jakiś czas z koleknym pędem

Polu, widzę, ze ostatnio znalazłaś czas na ogród, bo wcześniej dużo czasu zajmowała Ci praca zawodowa! ale efekty są i zmiana już na rabatach, nawet na odpoczynek i herbatkę na werandzie czas się znalazł
pozdrawiam

Dziewczyny, dzięki że zaglądacie porady cenne zostawiacie. Niestety teraz przez najbliższe 3 tygodnie pracuję bez dnia wolnego więc tylko będę zaglądać do waszych ogrodów pozdrawiam

Witaj Polu. Widzę, że również masz wąską i długą działkę. To niezły orzech do zgryzienia. Ja wiele kilometrów nabiłam na licznik przechadzając się w tą i z powrotem zanim powstał w głowie plan działki. I nie powstał nagle, tylko stopniowo, właściwie cały czas powstaje, krystalizuje się. Żałuję tylko, że mam tak mało czasu wolnego aby plan w życie wprowadzać. Polu masz fajny klimacik na werandzie. Super. Będę do Ciebie zaglądała. Pozdrawiam Ewa

Pozdrawiam

Pola, a TY gdzie się podziałaś? Czyżbyś też narzekała na brak czasu, jak ja ?
Pozdrawiam :*

Dziewczyny, zmarł mój ojciec i marnie sobie z tym radzę.....

Polu tak bardzo mi przykro, przyjmij moje najszczersze wyrazy współczucia! Wiem co czujesz, bo ja Taty nie mam już od 5 lat, a w kwietniu zmarł mój teściu teraz na pewno jest Ci ciężko i pewnie jeszcze długo będzie, ale potem człowiek do bólu się przyzwyczaja, bo on niestety nie minie!
jestem z Tobą w tych ciężkich momentach!
przytulam wirtualnie :*
trzymaj się, Kochana :*