AgnieszkaW napisał(a)

[b]Ewo, rozterki ogrodowe pojawiają się w zasadzie co roku, bo przyroda nie jest stała - raz nam coś podmarznie, zbrzydnie, rozrośnie się za bardzo, zmieni się nasze spojrzenie na funkcję ogrodu, pojawią się nowe fantastyczne rośliny, które chcielibyśmy mieć, przyjdą nam do głowy nowe ciekawsze pomysły aranżacji itd, itp. W ogrodzie nie ma stagnacji na długo...

I to cała prawda o ogrodzie.Pozdrówka.

Ależ piękne kadry ogrodu, wręcz zaprasza żeby zajrzeć co jest dalej... dodatkowo zapożyczony krajobraz zza płotu nadaje mu trójwymiarowości... to cenna zaleta U mnie na w miarę młodym osiedlu, za płotami pusto... sąsiedzi raczej stronią od liściastych, a jeśli jakiieś się trafi to tak maleńkie, że zza ogrodzenia nie zerkaja jeszcze

Jesień u Ciebie piękna.Cmokam

Agnieszko, nie będę cytować zdjęć, bo co jedno to piękniejsze. Najpiękniejsza jednak w tej chwili rabata wiazdowa ....najmiłsza memu oku

Całuski

AgnieszkaW napisał(a)

[b]Ewo, rozterki ogrodowe pojawiają się w zasadzie co roku, bo przyroda nie jest stała - raz nam coś podmarznie, zbrzydnie, rozrośnie się za bardzo, zmieni się nasze spojrzenie na funkcję ogrodu, pojawią się nowe fantastyczne rośliny, które chcielibyśmy mieć, przyjdą nam do głowy nowe ciekawsze pomysły aranżacji itd, itp. W ogrodzie nie ma stagnacji na długo...

Ale w tym chyba tkwi jego urok Agnieszko....ja sama u siebie obserwuję takie właśnie kolejne etapy radości i zadowolenia z mojego ogrodu. Najpierw nie chciałam czekać aż mi wszystko urośnie bo przy braku kasy kupowałam małe roślinki więc dosadzałam kolejne, często bez ładu i składu, aby zapełnić rabaty. Cieszyło mnie wszystko, że rosło, że kwitło, że w ogóle mam ogród. Byłam niecierpliwa, kolejne rośliny budziły moje pożądanie więc dokładałem. Potem nadeszło opamiętanie i teraz wchodzę w fazę wycinania bo busz, bo ciasno, bo kompozycja roślin źle wygląda. Niestety zmuszona jestem też do eliminacji niektórych całkowicie ( choć cierpię jak mam wyrzucać)...
Ale biorąc pod uwagę to wszystko cieszę się że mój ogród dojrzewa i zmienia się tak jak i ja dojrzewam i zmieniam się ogrodowo.

Ale się nagadałam...
Buziaki zostawiam i komplementy dla Jurajskiego Ogrodu w słonecznej odsłonie....bo...."kto nie lubi jurajskiego"

Bogdziu, widzę, że się zgadzamy

Angeliko, dziękuję, a roślinki szybko rosną, ani się obejrzysz, jak i u Ciebie będzie busz.

Gosiu, miło, że wpadasz

Aniu, masz rację, rabata z trawami jest fajna, ale las też już pięknie się przebarwia

Małgosiu, bardzo się cieszę, że podzieliłaś się swoim zdaniem na temat prowadzenia ogrodu, bo to prawda, co napisałaś. Może dzięki takim wpisom młodzi "zapaleńcy ogrodowi" (jakimi i my kiedyś byliśmy) ustrzegą się błędów "świeżego" ogrodnika? Z drugiej strony: czyż nie przyjemnie samemu doświadczać poszczególnych etapów ogrodniczkowania i uczyć się na własnych błędach? Myślę, że troszkę tak właśnie jest.

Buziaki dla was zostawiam

Jurajskie pozdrowienia dla Was:

Ta żaróweczka to miłorząb?

Widok na las o tej porze roku bezcenny. Zazdroszczę

Tak, Jolu, to miłorząb, a właściwie trzy... W tym roku ślicznie się przebarwiają.

Tu na fotce są dwa, szczepione na wys. ok. 2 metrów, jeszcze opalikowane i ponaciągane taśmami, bo je musieliśmy prostować, ale za jakieś dwa lata myślę, że paliki i taśmy znikną.