polinka napisał(a)

Może nareszcie uda mi się poznać dziewczyny wrocławskie

A mnie nie będzie

Zagladam...ale fotek nie widzę. Pisania nie nadrobię...

bleebla napisał(a)

A mnie nie będzie

Nosz! Zła jestem...nic nie wymyślisz?

Magda70 napisał(a)

Zagladam...ale fotek nie widzę. Pisania nie nadrobię...

Madzia, wróciłaś

Były fotki w tamtym tygodniu ale nic nie straciłaś, jutro może przy spokojnym poranku zrobię przegląd trzyletni choc części ogrodu...

polinka napisał(a)

Z planowania to ja noga ale mogę chwasty wyrywać i trawę kosić

O rybkach nie pomyślałam

Kasia będziesz we wtorek?

Smaragdy wyślę na pw.

to może jeszcze masz namiar na świerki serbskie - potrzebuję 3 równe ( i kilka innych- mogą być różne) i najlepiej około 150-180 cm i jeszcze w donicy- ewentualnie kopane z gruntu do kupienia na jesień. Ale wolałabym już

Mathildis napisał(a)

to może jeszcze masz namiar na świerki serbskie - potrzebuję 3 równe ( i kilka innych- mogą być różne) i najlepiej około 150-180 cm i jeszcze w donicy- ewentualnie kopane z gruntu do kupienia na jesień. Ale wolałabym już

Anula, wyślę na pw

Podobała mi się rewolucja Iwonki, która postanowiała pokazać co zrobiła przez rok odkąd jest na O. U mnie w maju minęło dwa lata na forum i chciałabym pokazać jak mój ogród a raczej jedna wybrana rabata zmieniła się w ciągu tych dwóch, strasznie długich dla mnie lat.

Historia ogrodu sięga początku lat 80-tych, kiedy moja mama poznała tatę i pojawiłam się ja. Z różnych opowieści wiem, że jako malutki brzdąc całe dnie spędzałam w wózku, w ogrodzie a mama kopała, przesadzała i podobnie jak ja teraz, denerwowała się nie mogąc znależć swojego stylu...
Z brzdąca stałam się małą dziewczynką i tutaj już pamiętam poranki na leżakach czy wieczory na huśtawce. Do pełnego szczęścia brakowało mi tylko rodzeństwa...
Po wielu namowach i błaganiach pojawił się mój wymarzony, długo wyczekiwany brat Moje oczko w głowie...Ogród stał się polem doświadczalnym dla młodego a wielki stary orzech dobrą kryjówką.

Szczęśliwe dzieciństwo w pewnym momencie prysło jak bańka mydlana...Była wyprowadzka, trudne początki dorosłego życia...
Po 9 latach wróciłam do maminego ogrodu i próbuję stworzyć ogród, który byłby spełnieniem JEJ marzeń a mi da poczucie ładu i porządku.

Może kiedyś pokażę jak ogród wyglądał w latach mojego dzieciństwa...

Wprowadziliśmy się w listopadzie 2012 r.

Od wiosny 2013 zabraliśmy się ostro do pracy

Tak było 6.05.2013



29.09.2013 Pierwsze drzewa w moim ogrodzie to klony.



Po roku były już śliwy 26.08.2014



9.10.2014 zagościły graby



Ten rok należy do traw 22.05.2015






Odnalazłam w ogrodzie to co daje mi radość i chęć walki z przeciwościami losu...Wszystkim, którzy pomogli mi stworzyć mój nowy początek życia w tym miejscu bardzo DZIĘKUJĘ, szczególnie Oli, która motywowała i wierzyła we mnie a moim dwóm Aniołom za codzienną troskę...

Dzięki za ten kawałek wspomnień, łezka się w oku kręci, u każdego początki wyglądały inaczej

POwiem Ci że już w 2013 miałaś ogrodowiskowy ogród

Ja może też kiedyś pokażę moje początki ale raczej na prima aprilis

Na przykładzie tej jednej rabaty widać jak musimy szukać swojego gustu. Widać jak upór i dążenie do celu przynosi efekty. Krok po kroku, juz wiedząc co ci się podoba i czego chcesz rabata po rabacie stworzysz swój raj na ziemi i ostoję ciszy, szczęścia i spokoju.
Nam tylko przychodzi dopingować, trzymać kciuki i szukać swojego gustu, stylu i ostoi

Polinka, gardło mi ścisnęło ze wzruszenia, piekna opowieśc o szukaniu swoejgo miejsca i na dodatke okraszona pieknymi zdjęciami. buziaki