Lawendy charakteryzują się znaczną odpornością na suszę. Źle natomiast znoszą "zalanie" korzeni, toteż pojemniki do uprawy lawendy na zewnątrz powinny mieć duże otwory w dnie i dobry drenaż, zapewniający odpływ nadmiaru wody. Na rabatach można sadzić lawendę w pobliżu nowo wybudowanych obiektów, gdzie gleba jest zanieczyszczona wapniem, ponieważ roślina ta wymaga odczynu podłoża obojętnego do lekko alkalicznego (pH 6,0–8,0). Sprzyjają jej gleby piaszczyste, a zwłaszcza piaszczysto-gliniaste, przepuszczalne, ciepłe. Na glebach ciężkich i wilgotnych żółkną liście.

Lawenda ma małe wymagania pokarmowe. W pojemnikach można stosować niskie dawki nawozów wolno działających lub nawozy płynne w niewielkim stężeniu. Rośliny zimujące w gruncie nawozi się jesienią dobrze rozłożonym kompostem. Lawenda źle toleruje nawożenie świeżym obornikiem i wysokimi dawkami nawozów mineralnych.

Trzeba ją corocznie przycinać po kwitnieniu. Rośliny przycina się drugi raz wiosną. Te nieprzycinane tracą zwarty pokrój. Poleca się także ściółkowanie gleby jasnym grysem lub drobnymi kamieniami, które odbijając promienie słoneczne zapobiegają zawilgoceniu liści i rozwojowi chorób grzybowych.

Lawendy charakteryzują się znaczną odpornością na suszę. Źle natomiast znoszą "zalanie" korzeni, toteż pojemniki do uprawy lawendy na zewnątrz powinny mieć duże otwory w dnie i dobry drenaż, zapewniający odpływ nadmiaru wody. Na rabatach można sadzić lawendę w pobliżu nowo wybudowanych obiektów, gdzie gleba jest zanieczyszczona wapniem, ponieważ roślina ta wymaga odczynu podłoża obojętnego do lekko alkalicznego (pH 6,0–8,0). Sprzyjają jej gleby piaszczyste, a zwłaszcza piaszczysto-gliniaste, przepuszczalne, ciepłe. Na glebach ciężkich i wilgotnych żółkną liście.

Lawenda ma małe wymagania pokarmowe. W pojemnikach można stosować niskie dawki nawozów wolno działających lub nawozy płynne w niewielkim stężeniu. Rośliny zimujące w gruncie nawozi się jesienią dobrze rozłożonym kompostem. Lawenda źle toleruje nawożenie świeżym obornikiem i wysokimi dawkami nawozów mineralnych.

Trzeba ją corocznie przycinać po kwitnieniu. Rośliny przycina się drugi raz wiosną. Te nieprzycinane tracą zwarty pokrój. Poleca się także ściółkowanie gleby jasnym grysem lub drobnymi kamieniami, które odbijając promienie słoneczne zapobiegają zawilgoceniu liści i rozwojowi chorób grzybowych.

http://www.ho.haslo.pl/article.php?id=2862