Odkrywamy urocze zakątki i fantastycznie spęczamy wolny czas....
Tym razem odwiedziłyśmy dworek rodzinny Chełmońskich, pałac w Radziejowicach oraz winnicę Dwórzno (oczywiście wraz z degustacją wina)

Ja jeszcze pochwalę się moim najukochańszym kwiatuszkiem...
Byłam u niego na początku czerwca...i już znowu tęsknię

A Szmaragdowy pewnie budzi sie do zycia jak co roku….
Ale bez Madzi nie bedzie w nim energii i radosci

Boziu ja też wyczytałam smutne wieści nawet nie wiedziałam że taka cudowna ogrodniczka pochodziła z moich okolic ((

miejmy nadzieję, że kolejny piękny ogród sądzi.

Dzień dobry wszystkim!
Nie myślałam nigdy że pojawię się tutaj w tak smutnej roli , z tak złą wiadomością.
We wtorek 25. marca odeszła nasza kochana Magda - gospodyni i założycielka tego wątku, no i wlaścicielka pięknego ogrodu ....
Odeszła nasza przyjaciółka, osoba bardzo nam bliska, serdeczna , życzliwa całemu światu, ludziom, zwierzętom, wszystkim - kobieta obdarzona niesamowitą siłą, energią, optymizmem - nasza iskierka i najdroższa przyjaciółka ...
Poznałyśmy się tu na forum Ogrodowisko ale nasze relacje, moje Magdy i grupy innych koleżanek sięgały daleko poza aktywność na forum ...spędzaliśmy że sobą wiele czasu, prdróżowałyśmy wspólnie, świętowałyśmy wspólnie, byłyśmy blisko ...wcześniej i teraz ostatnio gdy trwała walka Magdy - Nikity z podstepną chorobą...
Niestety nie udało się wygrać...a tyle jeszcze planów miałyśmy wspólnych i sama Magda miała przecież tyle energii, świetną rodzinę, ukochane wnuki, mnóstwo przyjaciół, piękny , zadbany ogród, wielu życzliwych ludzi wokół i tyle jeszcze marzeń ....
A teraz my wszyscy odczuwamy olbrzymi żal i pustkę...bez niej ...
Zapamiętajmy proszę naszą Nikitę - Magdę taką jaka była wcześniej ...uśmiechniętą , pogodną, trochę szaloną i kochaną....

Odeszłaś, wiem, ale uwierzyc nie mogę.
Gdzie poszłaś,w jak daleką wybrałaś się drogę?
Byłaś na tym świecie blaskiem i radością,
iskrą światła co świeci dobrocią,miłością
i jak iskra zgasłaś,
a my tu zdumieni
jakże mamy Ciebie żegnać
gdy tego nie chcemy?
Słowa?- nie ma odpowiednich.
Uczuć- nie da się opisać,
żal jak morze jest bezbrzeżny...
czy to Twój szept w liściach słychać?

Bożenko....jak prawdziwie i pięknie dałaś wyraz temu co czujemy wszyscy ....