Haloo, co u Ciebie tak cicho?

Ojej Dziękuję Aniu, że Ci się przypomniało o mnie.
Cicho, bo ja innych nie odwiedzam, to i inni mnie nie odwiedzają Cisza wynika też chyba z moich osobistych odczuć.
Mimo wszystko zadomowiona jestem gdzie indziej i choć w tym gdzie indziej towarzystwo się wykruszyło, to jakoś czuję się tam na swoim.
Tu, choć atmosfera jest miła i każdy wspaniały, uprzejmy itd, to czuję jakbym stała z boku grupki osób i po jednym małym kroczku zbliżała się do nich. Słyszę chichoty, gwar, rozmowy i z uśmiechem na twarzy próbuję wejść w tą grupkę. Kiedy podchodzę gwar milknie i wszyscy przyglądają się ze zdziwieniem kim jestem i czego ja tutaj chcę.
To takie moje osobiste problemy, które są w mojej głowie.

A ponadto nie mam co pokazać, bo lipiec i sierpień i o mnie okres dużej posuchy. U was ogrody toną w kwiatach a u mnie kwiatów jest niewiele. Mam zieloną bazę, ale kwitnących mało. Szukam inspiracji, ale po cichu.

Buziaki zostawiam!

Bardzo mi się spodobało połączenie kwiatostanów lawendy, żurawki oraz liści rozplenicy...