Sylwuś, dzięki, dobra kobieto!
Jestem pod dużym wrażeniem tego co wczoraj czytałam, co robisz dla tych dzieci z Afryki.
Nasze życie nie jest pełne, dlatego,co doszliśmy, co mamy, co zrobiliśmy dla siebie.
Ale pełne ,jeżeli coś robimy dla drugich
A wiesz jak to w przychodniach wygląda, ciężko tak wysiedzieć i czekać tyle godzin z nadzieja,że może już ty wchodzisz
A tu,,, jest jak jest nasza polska rzeczywistość
Moja Fiona dopiero później zaczęła łowić, i sama,Jak na dłużej zaczęliśmy jeździć na działkę( i ją tam zabieraliśmy prawie zawsze)i nocować.Ona od małego w ścianach i blokowisku.Taki kanapowy kotek.A tam i styczność z ziemią i naturą.Na początku jak dziecko, pilnowała się strasznie, a jak dziwnie chodziła po trawie
Instynkt obudził się z czasem i dobrze .bo wyłapuje szkodniki.A ona jest bardzo łowna.
Chociaż różne zabawne historie też są. Kiedyś z łąk przyniosła na działkę małego zaskrońca.ale paniki na robiłam
Także i twoja na pewno też będzie łowić i pokazywać swojemu państwu.

Nie mogę się napatrzyć na Fionę dosłownie moja Kinia, nawet przez chwilę pomyślałam, że chyba kupiłyśmy koty u tej samej osoby
Moja jest z marca 2011 r. Też mogę potwierdzić, że syjamy są bardzo łowne. Kinia non stop przynosi do domu żywe myszy, traszki, ryjówki .... i zawsze daje psu na posłanie Są też bardzo bojowe moja nie wpuści obcego kota na plac, nawet sąsiedzi mówią, że Kinia goni ich koty na ich podwórku
U mnie pierwsza była kotka i powiem Ci szczerze, że jak pojawił się szczeniak to raczej kotka nie była jakoś nim zainteresowana. Syjamy to indywidualności i to duże.
Co do widoków to bajka, ale sama chyba o tym wiesz
Pozdrawiam

Dominika ja mieszkałam w ścisłym centrum miasta i moja kotka tez była taka " kanapowa"
jak jej mąż pokazał mysz to uciekała, braliśmy ja na budowę, ale koty nie lubią, boja się takiej pustej przestrzeni. Kinia chowała się po kątach, było widać, że się boi. Jak zaczęliśmy już mieszkać, były meble etc to kot zrobił się pewny siebie, odważna, a z czasem zaczęła łowić, jakby instynkt się odezwał

Moje kociaki jak twoja Fiona, chowane jak na razie w blokowisku, ale mam nadzieje, że się im zmieni jak się przeprowadzimy. Moja łatka to sie boi po trawie chodzić - jakoś czarno widze to, no ale będą musiały

moje właśnie takie kanapowe Łatka zachowuje sie dokładnie tak jak piszesz, ucieka przed wszystkim, a jak sie ją brało na budowę to uciekała do samochodu - wystraszona była okropnie, więc przestalismy ją brać. Mam nadzieję, że jak się przeprowadzimy to się "nawróci" jak Twoja

dlatego już zwierzaków nigdzie nie biore, jak już tam osiądziemy to dopiero wtedy - ja myslałm, że bedzie sobie biegac i poznawać teren - no ale się pomyliłam

widoczki piekne

hej Aniu
no jesiennie pięknie u Ciebie
chłodek idzie taka kolej rzeczy
jeżyk słodziaśny
Fiona bez dwóch zdań jeszcze bardziej
zdroweczka

Aniu dla pocieszenia i porównania naszego kraju z czarnym kontynentem tam do lekarza ... żeby to jeszcze był lekarz czasem tylko do pielęgniarki lub osoby przeszkolonej trzeba przez busz iść nawet kilkadziesiąt kilometrów i czekać w długim ooooooooooooggggggggggoooooonnnnnnnniiiiiieeeeee, w samej Rwandzie jest tylko 7 stomatologów w tym nasze misjonarki. to tak, żeby Ci było przyjemniej czekać następnym razem. Tam są miejsca gdzie lekarz bez granic dociera raz na rok lub na pół roku-dlatego jest taka umieralność no i wizyta u lekarza nie oznacza od razu , że lek akurat na to schorzenie będzie.............ale misjonarze robią co mogą..........raz nam opowiadał ks Mirek Bujak , że środki miał na zoperowanie 3 ] chorych czy rannych osób, które bez operacji by zmarły - a pojawiło się kilkanaście takich osób proszących o pomoc i On musiał podjąć decyzję komu pomóc a komu nie.............masakra po prostu - tak że głowa do góry i czekając w poczekalni wspomnij na to co pisze ............ja tak zawsze robię jak mnie już cztery litery w poczekalni zabolą od siedzenia

Kwiatuchy cudne Dziękuję

jesień nadchodzi
widać na fotkach
kolory już inne...

Ale fajny i energetyczny ten pomarańczowy kwiatuszek w prążki. Hosty znów będą piękne za rok! Ta radość jak się rozwijają.