Całą radość z pobytu na działce zabrało przerażenie z powodu pożaru u sąsiadki...Stało się to w minioną środę 11 listopada ok godz, 20. Zamierzaliśmy jechać do domu w tym dniu, ale zapowiedź jeszcze słonecznej pogody powstrzymała nas jeszcze na kilka dni...i całe szczęście, bo cała okolica mogła pójść z dymem. Mąż oglądając telewizję, zauważył, że u sąsiadki obok, zapaliło się drzewo przylegające niemalże do jej domu...Ja szybko wzywałam straż pożarną, a eM z węża zaczął lać wodę na drzewa przylegające tuż przy naszym ogrodzeniu, czyli stykające się z naszymi...ogień trawił wszystko dosłownie w ułamkach sekund...Sąsiadka była w środku w domu ze swoją mamą i o niczym nie wiedziała(jak później mówiła, że mama słabo słyszy i telewizor grał głośno), bo okna szczelnie zasłonięte, dokrzyczeć się i dowołać nie dało rady w żaden sposób, chociaż darliśmy się na całe gardło, dzwonka przy bramie nie ma, numeru telefonu nie dała nam ( mieszka tam 0d niespełna 3 lat i z nikim nie utrzymuje kontaktów)...a ogień był powyżej domu...Ale szybko przyjechały 3 jednostki straży pożarnej i na szczęście ugasili ogień...Spłonęło 13 drzew, tuj dość wysokich...dom ocalał...Drzewka, które dzieliły nas od ognia zostały tylko 4 od naszej strony, dzięki temu, że dostały sporo wody...Od czego powstał pożar? Nie wiemy, ale leży pod drzewkami wyrzucany popiół...

Ten dom w tle to nasz, a na drugim zdjęciu widać te niższe drzewa to nasze...sąsiadki dom jest drewniany, tyle, że obłożony styropianem i zatynkowany...

...a patrząc w drugą stronę widać następną działkę gęsto zadrzewioną i też z drewnianym domem oraz widać jak blisko jest las...Strach pomyśleć, co mogłoby się stać, gdybyśmy wyjechali, bo oprócz tej sąsiadki (ona mieszka tam na stałe), w okolicy nie było już nikogo, bo wszyscy już zakończyli sezon i powyjeżdżali...i tylko my jeszcze tam przebywaliśmy...

...na drugi dzień zobaczyłam, że pod spalonymi tujami było sporo plastikowych skrzynek, więc ogień miał pożywkę jeszcze większą...Może czegoś ją to nauczyło?...

O Matko!!!
Sąsiadka zawdzięcza Wam życie i dom.
Tuje są żywicznymi drzewami, szybko płoną nawet zielone, wystarczyła iskra w popiele i trochę suszu pod tujami......
I brak wyobraźni człowieka. Dobrze, że tak szybko zareagowaliście.

To co piszesz Sylwio, to prawda...Szczęście w nieszczęściu, a my od tamtego feralnego wieczoru nie możemy spać, ciągle się budzimy i w środku wszystko dygocze...a bezpośrednio po tym zdarzeniu, przez dobre 3 godziny nie mogłam uspokoić drżenia nóg, tak mi latały jak galareta. Nie życzę nikomu takiego przeżycia...

Ale pomysłowe domki dla owadów!
Przypomnij Elu jakie drzewka masz przed altanką tak czerwono wybarwione?

Ufff! Szczęściem nikomu nic się nie stało, a może przy okazji tui już nie będzie? a może coś innego na widoku.

Wasza czujność uratowała wiele w okolicy! Bo mogło być jak w kalifornii.