Pewnie trzeba czasu, żeby całkiem się oswoił. Pozdrawiam.

Fajne takie szpiegowanie słodki czarnuszek
poznaje teren

Alicjo, Edyto...ten kotek sam wybrał nas...no nie do końca, bo naszą altanę... a że zima, to postanowiliśmy mu pomóc ją przetrwać. Dlatego zrobiliśmy specjalny domek, ale nie korzysta z niego, pomimo, że kładziemy mu w domku smakołyki. Przyjdzie z "rewiru" zajrzy do domku, zje smakołyki i wówczas posila się jedzonkiem z miseczki...pochodzi po ogrodzie i wraca by poleżeć w fotelu stojącym w altanie. Jak chcemy się zbliżyć do niego, to ucieka w te pędy...szkoda

Może zostanie albo po prostu niedaleko mieszka i lubi was odwiedzać
to też dobrze będzie u was polował koty lubią wędrówki

Te wędrówki zauważyliśmy właśnie...

oglądałam taki program w telewizji zakładano kotom kamerę czy nadajnik by zobaczyć gdzie się przemieszczają jak daleko od domu chodziło o to by pogodzić dwa koty bo się nie mogły dogadać w domu i bardzo ciekawe to było na różnych kotach różnych problemach .Jeden kot notorycznie znikał na cały dzień do domu przychodził spać haa a cały dzień siedział w ogrodzie sąsiadów choć miał swój ogród ale nie cierpiał być blisko swojego kota z domu inne robiły mnóstwo kilometrów by dotrzeć do jakiejś zieleni okrążając dookoła osiedle i mijając się ze swoim współmieszkańcem bardzo ciekawe to było

Potwierdzam, koty (a szczególnie kocury ) często żyją na dwa domy

No zobacz, jakie są koleje losu nawet u zwierząt...My nawet nie wiemy, czy ten 'nasz" to kocurek, czy kotka? Nazywamy go "czarnek", bo cały czarny...

Czarny to prawdopodobnie kocurek Chociaż i czarne kotki się zdarzają, ale chyba rzadziej.

Jedna z naszych pierwszych kotek, moja ulubiona i ukochana z wzajemnością (patrz avatar ), wychowana u nas na tarasie, wyglądająca raczej na przywiązaną do miejsca, a do mnie jeszcze bardziej, znikała nam co roku na kilka miesięcy. Dwa razy ją znaleźliśmy przez przypadek dwie wsie dalej. Raz przywieźliśmy w klatce łapce (sama weszła, grzecznie czekała na przystanku aż po klatkę pojedziemy). Wytrzymała chyba pół roku i znowu zniknęła (zaręczam, że krzywdy nie miała). Nie było jej kilka miesięcy, pogodziliśmy się z tym, że coś się musiało stać. Po tych kilku miesiącach znowu ją zobaczyliśmy w tej samej wsi. Po klatkę nie trzeba było jechać, jak nas zobaczyła to była tak wielka radość, że sama Małżonkowi wskoczyła na ręce. No to ją znowu zabraliśmy do domu Posiedziała chyba tydzień, wychlastała wszystkie inne koty pokazując, że rządzi, odpasła się i znowu poszła do tamtej wsi. Widujemy ją przejeżdżając. Uznałam, że kolejny raz w koci świat nie będziemy ingerować Kot potrafi wrócić do domu podobno nawet wywieziony 25 km dalej
Żałuję, że jej z nami nie ma ale wiem, że ona wie, że może wrócić jak tylko będzie chciała A koci świat i kocia polityka terytorialna są chyba bardziej skomplikowane niż te ludzkie, o kocich sejmikach wystarczy poczytać

P.S. Rumianko, na wspomnienia mi się zebrało, sorki

Koci temat
Pusio mówi dobranoc ....mraaaał hrrrrr