Ogród z uśmiechem

jolanka 21:04, 10 cze 2020

Dołączył: 08 sie 2015
Posty: 16474

TAR napisał(a)

Jolu wszystko cudne, bezczelnie skopiuje zestawienie kuklikow z zurawka bordowa akurat tego mi bylo trzeba

Rudaski przesliczne, jak to rudaski. U mnie rutewki Delawaya maja sie calkiem niezle pomimo niezbyt przychylnych warunkow. Orlikolistne jak chwast sie wysiewaja i dobrze, bo bede potrzebowac jeszcze sporo.

Drzewiasta piwonia, o ktora pytala Gosia rewelacyjna, ma ciut inne liscie jak pozostałe drzewiaste i myslalam, ze to piwonia pierzasta. jakby nie bylo piekna jest

u mnie spore opoznienie w ogrodzie, zaczynaja szalwie posadzone miedzy prosami. w tym roku prosa ledwo co odrosły od ziemi a zawsze juz doły i polowe szalwii mialam przyslonietych. Generalnie w tym sezonie trawki ruszyly duzo pozniej niz zazwyczaj. Poza turzycami palmowymi, te juz zima wystawialy zielone kielki, i łądnie kwitna drżaczki. Ale reszta dopiero rusza.

Bezczelnie kopiuj, a niech tam stracę

Spróbuje przesadzić rutewkę Delavaya w inne miejsce, może odżyje. Żadna mi sie jeszcze nie rozsiała

Szkoda, bo bardzo je lubię. Nie mam pojecia czy je można dzielić?

Tę piwonie dostałam jako „kwiatek imieninowy” . Przyznaję, ze nie bardzo mi odpowiada jej kolor ale trudno. Darowane

Z roku na rok jest coraz bardziej wypasiona w kfiecie

____________________
jolanka ogród z uśmiechem

jolanka 21:07, 10 cze 2020

Dołączył: 08 sie 2015
Posty: 16474

Do góry

Gosiek33 napisał(a)

Ale miałaś emocjonującą rudą sesję zdjęciową

Piwonia drzewiasta, muszę poszukać

Fakt, stałam w oknie i patrzyłam, fociłam, mlaskałam i wydawałam jeszcze wiele innych dźwięków uznawane powszechnie za oznaki zachwytu

Kupiłam w ub roku jeszcze jena drzewiasta, ale malutka, jeszcze nie kwitła. Na zdjęciu jest ciemna i o to chodzi

____________________
jolanka ogród z uśmiechem

jolanka 21:08, 10 cze 2020

Dołączył: 08 sie 2015
Posty: 16474

Do góry

HannaR napisał(a)

Co to za cudo?

Haniu, to brzoza Golden Treasure. Kupiłam rok temu w Pęchcinie

____________________
jolanka ogród z uśmiechem

jolanka 21:10, 10 cze 2020

Dołączył: 08 sie 2015
Posty: 16474

Do góry

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Te czarne orliki są niesamowite.
Wszystkie zdjęcia obejrzałam z przyjemnością, a z największą "naukę chodzenia".

Fakt, uwielbiam je, pozwalam im się wyśpiewać gdzie tylko chcą. Zaczynały od 3 sztuk

Nauka chodzenia zawsze rozczula, nieważne u kogo

____________________
jolanka ogród z uśmiechem

jolanka 21:19, 10 cze 2020

Dołączył: 08 sie 2015
Posty: 16474

Do góry

inka74 napisał(a)

Takie maleństwa są urocze. A matki jak zwykle cierpliwe i opiekuńcze. Wiedziała gdzie miejsce wybrać na trening gdzie psa czy kota nie ma. U Joli sówki u ciebie rudzielec. Dobrze że trochę jeszcze zwierza dzikiego jest z przychówkiem i można obserwować. To najlepszy serial.

Oj tak, dla mnie obserwacja tego, co mam za ogrodzeniem czy w ogrodzie to i relaks, i najlepszy spektakl, i może mi kipieć na kuchni a ja i tak dokończę aktualną obserwacje

Kiedy zobaczyłam niedaleko ode mńie stojącego białego Daniela to tego widoku nie zapomnę do końca życia

Nie mówiąc już o pogaduszkach z lisem, który robi „obchód” swojego rewiru właśnie wzdłuż mojego ogrodzenia ( próbowałam go przekonać, z uwagi na ptaki, że to ńie jest dla ńiego właściwe miejsce) i który „olał” mnie dokumentnie i robił dalej swoje.

W tym roku takich matczynych zachowań widziałam wyjątkowo dużo. Chyba to dobry rok dla zwierzaczków

____________________
jolanka ogród z uśmiechem

Mixtoorka 21:32, 10 cze 2020

Dołączył: 21 kwi 2015
Posty: 3811

Do góry

Ruda lekcja, przesłodka!! Fajnie mieć przyrodę na wyciągnięcie "ręki" i aparatu. Nie wszyscy mają taką możliwość - to podglądają u Ciebie

,np ja.

____________________
Karolina-Pan Maluśkiewicz

anabuko1 08:25, 11 cze 2020

Dołączył: 28 gru 2013
Posty: 23577

Do góry

jolanka napisał(a)

Miałam okazję obserwować pierwszy spacer małej wiewiórki. Odległość była dosyć spora więc zdjęcia nie są zbyt dobre ale...

Wyglądało to tak. Mama wiewiórka robiła kilka kroków, potem stawała, odwracała się do malucha i czekała aż zrobi kilka kroków. To malutkie nie potrafiło jeszcze dobrze chodzić, prawie czołgało się w trawie. Mama była bardzo cierpliwa i nie pomagała. Czekała aż dziecię samo sobie poradzi. Przejście ok. 10-15 metrów zajęło im jakieś 5-7 minut. Widok był niesamowity.
Na dwóch pierwszych zdjęciach jest Matka-Polka a na następnych są już razem. Maluch jest pod tym pustakiem - takie CÓŚ malutkie rude w trawie

Fantastycznie móc tak oglądać wiewiórki.
Ja teraz nie mam za siatką drezw i kzraków to ich tak nie widzę.Ale w lasku są

Świetne zdjęcia .

Pozdrawiam Jolu

____________________
Ania***Dębowe zakątki 2***Dębowe zakątki 1*** Moja wizytówka

Mariposa 09:10, 11 cze 2020

Dołączył: 29 gru 2017
Posty: 1335

Do góry

jolanka napisał(a)

Miałam okazję obserwować pierwszy spacer małej wiewiórki.

Wyglądało to tak. Mama wiewiórka robiła kilka kroków, potem stawała, odwracała się do malucha i czekała aż zrobi kilka kroków. To malutkie nie potrafiło jeszcze dobrze chodzić, prawie czołgało się w trawie. Mama była bardzo cierpliwa i nie pomagała. Czekała aż dziecię samo sobie poradzi.

I to się nazywa wspieranie w rozwoju

Natura wie lepiej, my za bardzo wyręczamy nasze dzieci

____________________
Ela Motylogród

HannaR 12:20, 11 cze 2020