Oh, az mi smutno, że już jesien patrząc na Twój bajkowy leśny ogród... Coś pięknego, wylewające się trawki na ścieżkę i te anabelki leżące na nich, rewelka!
Przy tarasie to światło tak gra, że aż nierealne się wydaje to zdjęcie...
Jak dobrze, że już jesteś z nami!!!

Zawsze się zastanawiam jak Ty robisz, że słońce podświetla Ci to co trzeba - tu akurat świeci na trawki . Cudo!

Anula, przytulam mocno i...cieszę się, że do nas wracasz - z nowymi pomysłami, pięknymi fotkami i energią do działania.

Kasiu, Anula chodzi z reflektorami, tu postawi, tam postawi... i podświetlenie jest Że też ja na to nie wpadłam

Limki masz cudne, ten kolor o tej porze niewiarygodne, fotki jak zawsze pierwsza klasa tak jak i ogród

Fajnie ,że jesteś, tulam...też mam w sercu taki ból...
Ale zachowałam pewien miły obraz mojego taty w naszym ogrodzie( nie chodzi tu o malowidło ,tylko o zatrzymaną rzeczywistą chwilę w pamięci)i to pomaga...

Anulka wszystkie obrazy z Twojego ogrodu przepiękne ..aż nie wiem które zacytować

Ale to miejsce ..wyjątkowe no pięknie no co Ci będę dużo pisać

I szczęśliwa jestem bardzo,że w tym roku także zdecydowałam się posadzić Limki

Też mi się udało w tym roku limki "wyprostować".
Ale zastanawiam się co dalej. Znowu ciąć tak nisko? Jak zetnę znowu tak nisko to masa się nie zwiększy. Może odrobinę wyżej? Jaki masz na to plan?

Jeszcze tak patrzę na ten taras i myślę jak przytulny się robi od tego, że jest otoczony dużymi roślinami. U mnie koncepcja była tego, żeby wygodnie zejść z tarasu na trawnik, usiąść na jego brzegu i żeby rośliny przy tarasie nie przesłaniały dalszej perspektywy, gdy patrzymy z pokoju. Coraz bardziej się przekonuję, że to nie jest najlepsza koncepcja...

Aniu jak dobrze, że wróciłaś śliczne ujęcia ogrodu