Tęczowy Most...

Istnieje most łączący Niebo i Ziemię. Mieni się wieloma
kolorami - dlatego właśnie zwą go Tęczowym Mostem.
To kraina łąk, wzgórz i alej ze świeżą, zieloną trawą.

Kiedy ukochane zwierzątko umiera,
idzie właśnie tam. Ma mnóstwo jedzenia i wody,
pogoda jest zawsze piękna i słoneczna.
Wszystkie zwierzęta, które były chore albo stare,
odzyskują siłę i wigor, te które były ranne czy okaleczone są
znowu zdrowe - takie, jakimi je zapamiętaliśmy.

Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, ale przeszkadza
im jedna, mała rzecz:
każde z nich tęskni za kimś specjalnym i bardzo mu drogim,
za kimś kogo zostawiło odchodząc.

Nasi Przyjaciele bawią się i biegają razem, ale
nadchodzi dzień kiedy jedno z nich nagle zatrzymuje się
i patrzy w dal. Jego bystre oczy spoglądają uważnie;
jego ciało zaczyna drżeć. W następnym momencie
oddziela się od innych zwierząt, pędzi przez zieloną
trawę, jego nogi niosą go szybciej i szybciej.
Zauważył cię .
Kiedy nareszcie spotykasz się ze swym Przyjacielem
rzucacie się sobie w ramiona. Deszcz szczęśliwych
pocałunków spada ci na twarz; twoje ręce znowu
głaszczą ukochaną głowę i znowu patrzysz w wierne
oczy twojego przyjaciela, który na tak długo zniknął z
twojego życia, ale na zawsze pozostał w sercu. Już
nigdy nie będziecie osobno.
...Razem przechodzicie przez Tęczowy Most...

Autor nieznany

Przykro mi Hanuś bardzo, trzymaj się, wspomnienia z 20 lat zostały.

Hanuś tak mi przykro, miałaś przyjaciela co pobudzał do codziennego spacerku, wielka szkoda że musiał odejść.

Elisko pięknie napisane. Dziękuję.
Fakt, mimo, żeśmy sie rozłączyli, to kiedyś nasze drogi znowu się zejdą.

Jeszcze raz wszystkim serdecznie macham, łapką.

Piękne wspomnienia.
Niech hasa tam gdzieś, gdzie jest cudownie. Smutek jest, bo być razem 20 lat, to nie w kij dmuchał. Ściskam Hanuś.

Hanusiu! Bardzo współczuję, to bardzo smutne, po tylu latach to członek rodziny. Ale miał dobre, szczęśliwe życie przy Tobie. Może Twój Frodo biega teraz z naszą Vegą na łąkach po drugiej stronie tęczy... U nas była podobna sytuacja prawie 6 miesięcy temu i taka sama decyzja.
Trzymaj się Hanusiu! Pozdrawiam!

Alu, też Wam współczuję, odejście ogoniastego, tom jak odejście anioła stróża.
Pustka w domu, pustka przy nodze. smutek ogólny.

Ale dziś mam inną sprawę, szczepienie covidowe zaliczone, następne za miesiąc.

Na razie czuję się normalnie. zobaczymy jak bedzie po nocy. Miłego popołudnia.

Haniu, życzę zdrowia, oby wszystko grało bez komplikacji poszczepiennych.
Taki piesek- anioł stróż, to członek rodziny, a na dodatek przez tyle lat najwierniejszy przyjaciel...
Moja piesia była z nami 15 lat, a jej odejście wywróciło mi cały świat...
Najgorzej, że ten smutek tak boli. Trzymaj się kochana. Pozdrawiam.

hankaandrus_44 napisał(a)

Alu, też Wam współczuję, odejście ogoniastego, tom jak odejście anioła stróża.
Pustka w domu, pustka przy nodze. smutek ogólny.

Ale dziś mam inną sprawę, szczepienie covidowe zaliczone, następne za miesiąc.

Na razie czuję się normalnie. zobaczymy jak bedzie po nocy. Miłego popołudnia.

Mnie po szczepieniu na drugi dzień zimno telapało i byłam taka rozbita ,wieczorem zimne poty a rano już było normalnie.

No to myślę, że i mi tak będzie lekko po tym szczepieniu. Przespałam się w dzień ale znowu ziewam. Idę spać. Dobranoc.