Piękne kwiatuchy Hanusia parapetowe podziwiam co dzień u ciebie ciesze się że humorek cie nie opuszcza dobrze że zimno haa to i w domu tak sie nie cierpi prawda ? choć wiadomo rwie nas na ogrodowe przyjemności ...poczytałam wierszyki wyrwane z duszy mojej Hanusi pięknie i w sedno jak zawsze trafione ...ale już bliżej jak dalej przecież nie może trwać to wszystko wieczność ...

trzymaj się kochana i wstawiaj kwiatuszki ja łapie zapachy twojej wiosny
buziam

Edytko, Masz takie piękne sielskie kwiatuszki. U mnie pewnie też będą, bo mam kilka kępek fiołków i stokrotki na alejce przed ogrodem. .

Ale ostatnio nawet fotek nie robiłam, cieszylam się, że mogłam choć przez chwile cokolwiek ogarnąć.

Wierszyki, kochana, to jak humor na nie nadejdzie.

Ze Zbyszkiem nie konkurujemy,
tylko sobie kopa dajemy.
A co z tego czasami się ulęgnie?
Za uwagę dziękujemy pięknie.

Na dworze dziś ziąb i plucha,
czasami gęsty grad pada,
a czasem śniegowa zawierucha.
Typowa marcowa galopada!

Przy dobrowolnej kwarantannie
taka pogoda to marzenie,
Nie, nie marzę o sannie.
Mnie nie przygnębia siedzenie.

Wszak w marcu,jak w garncu,
powiada ludowe przysłowie.
Z naturą się nie wygrywa,
nawet już dzieciak nam powie.

Domowe podlejcie kwiatki,
albo upieczcie ciasteczka,
I siedźcie dziś w ciepełku.
Wyjdzie Wam to na zdróweczko.

Haniu kochana zdrowie najważniejsze Wiosna będzie jeszcze niejedna chociaż oczywiście współczuję że ogrodu na miejscu nie masz. Za to masz nas a my Ciebie Buziaki

Uwielbiam Twoje wiersze zawsze trafiasz w samo sedno

Dziewczyny kochane, Gosiu, Sylwio,
jak się nie ma co się lubi,
a się zamknie niczym w klatce,
to myśli wariują pod koroną siwą,
no i mam to szczęście,
że nie w mym domu ogniwo!

I Wam też życzę by minęła trwoga,
by wirusy odeszły spod Waszego proga,
bo mimo zapewnienia,
że ciepło nie minie,
Nie chcę by o mym ogrodzie
plotkowały świnie.

W domu więc sadzę, sieję
i wcale nie próżnuję,
żeby po kwarantannie
już wpaść do ogrodu,
i nasadzić szybko
półfabrykat dla miodu.

Super wiersze i zdjęcia
. Jesteś niesamowita, takiego hartu ducha zazdroszczę.
Ziąb i u nas, do +6, a po południu deszcz ze śniegiem w zapowiedziach, Też chyba siedzenie w domu, ale mam tyle szyszkowej i do szycia roboty, że nuda mi nie grozi, tylko galopujące myśli spokoju nie dają. Miłego dzionka i harców przy wysiewach

Dziękuję, Irenko. Robię dobrą minę do złej gry, bo jak inaczej żyć? Myślenie o tym co będzie, to gotowa nerwica. Nie myślę więc, w domu szkÓłka zdalna, to staram się nie przeszkadzać. Trochę czytam, ale już się nie chce i tego. Roboty szydełkowe leżą, ale i do nich serca nie mam. Łażę jak ta ćma, bo słońca niewiele w moim północnym mieszkaniu. Słoneczko potrzebne do wygrzania. Witaminy łykam w tabletkach i warzywach, ale to nie to samo, co pobyt w plenerze.

Umysł ćwiczę tymi rymowankami, nieudolne one, ale przynajmniej czas zajmują i myśli.
W wyobraźni już 20 razy ogród przetasowałam, z lewo na prawo, i w poprzek, ale jak trafię do ogrodu, to pewnie tylko za porządek znów się zabiorę, bo na rewolucje czasu zabraknie.

Rozumiem Twego nerwa na połamane martagony, też bym się denerwowała, ale skoro już te futrzaki są, to im wiele się wybacza.

Miłego tygodnia życzę. Do środy u mnie kiepsko. A potem... zobaczymy.

Poczytałam sobie Twoje wierszyki
wesołe mimo wszystko i radosne
Z każdego kwiatka się cieszymy
i nikt nam tej głupiej radości
nie odbierze
Pozdrawiam Haniu

Dziękuję za odwiedziny, Miłe to bardzo.
Pogody odpowiedniej do pragnień życzę.