nasze buszowisko

ale jak się skosi trawę to już całkiem przyzwoicie

Sylwio, dla mnie sensem ogrodu, nie jest walka, tylko obcowanie z maturą, które daje przyjemność. Dlatego najbardziej podobają mi się takie swobodne ogrody i zazdroszczę przestrzeni..

Leżę i kwiczę!!! Ale pięknie Pierwsza fota to jakbym album z ogrodami Piet'a Oudolfa oglądała Masz dar do kompozycji naturalistycznych, czego bardzo zazdroszczę, bo ja dopiero ostatnio odkryłam w sobie miłość do takich kolorów i faktur.

Czy na trzecim zdjęciu to Miskant Giganteus?

Wierz mi te naturalne ogrody wymagają również dużo wysiłku by wyglądać jako tako
Samo z siebie to by się szybko w krzaczowisko i ugór zamieniło, przynajmniej w naszej lokalizacji.

Wstawaj migusiem bo ziemia mokra i zimna Dziekuję bardzo za tyle komplementów, bardzo mi miło i ciepło na sercu
Tak to miscant giganteus. Z maleńkiej sadzonki po 5 latach. Ogromny jest

To na pewno, przecież od razu widać u Ciebie ogrom włożonej pracy, za co bardzo podziwiam

Sylwuś jestem codziennie, ale nieraz czasu lub energii brak by się ujawniać. Nie di wiary jak te brzozy urosły. Buziaki.

Już szybciutko się podnoszę Pięknie pięknie

Wiosną muszę przesadzić mój szpaler 9 szt giganteusów na koniec drugie działki bo mi zjedzą warzywnik i szmaragdy.

Martuś to vanilla frise ja bardzo tą odmianę lubię, wcześnie kwitnie, najpierw śmietankowa potem jak truskawki w śmietanie teraz taka, a na koniec brązy w zimie. Piękne pędy też ma.