A to efekt końcowy.

I przez koty a może dzięki nim kuchnia w starym domu nabrała nowego charakteru. Hmm, raczej starego
Jest w niej coś współczesnego ale i przeszłość. Może właśnie tak miało być?

I chyba taki też ma być mój ogród. Lekko współczesny ale utrzymany w wiejskim klimacie. Bo ja jestem taka. Dziewczyna z miasta ale z dzieciństwem spędzonym na wsi, u dziadków.
Do dzisiaj czuję tę radość w sercu, kiedy wołali na mój widok - nasze Złotko przyjechało.
Pozostały wspomnienia i ziemia przodków. A na niej mój ogród, który ciągle się zmienia.

Jeszcze powklejam trochę aktualnych zdjęć i idę oglądać Wasze ogrody

Pięknie opowiadasz swoją historię .

Ale cuda! I kociaki ☺ I te drzwi - marzenie ☺ i piękne zakątki ogrodu, których nam jeszcze nie pokazywałaś ☺ Ach i ta półeczka przy drzwiach! Pokazuj, pokazuj dalej te swoje klimaty. A rozdwojenie duszy między miasto i wieś doskonale rozumiem ☺

Doranma napisał(a)

Ale cuda! I kociaki ☺ I te drzwi - marzenie ☺ i piękne zakątki ogrodu, których nam jeszcze nie pokazywałaś ☺ Ach i ta półeczka przy drzwiach! Pokazuj, pokazuj dalej te swoje klimaty. A rozdwojenie duszy między miasto i wieś doskonale rozumiem ☺

A byłam kochana u Ciebie no piękniście powiem wręcz doskonale

Nowa12 napisał(a)

Pięknie opowiadasz swoją historię .

Dziękuję, to miłe co napisałaś. Pozytywne wzmacnianie, zawsze tak robiłam w pracy zawodowej
Historie bywają przeważnie ciekawe. Te pisane z serca. A moja taka właśnie jest. Tak sobie myślę. Bom prosta dziewczyna z miasta Łodzi
A moja wieś, to Kolonia Grabostów/koło Zelowa. Więcej o niej będę opowiadać. Net działa, a ja mam wreszcie czas dla siebie. No, jeszcze nie do końca ale za moment za chwilkę.

Kota psota Michalina wygłaskana. Mąż zaborczy uważa, że to jego kot. Pańcia,ja że mój
A Michalina korzysta ile wlezie.

Ten net, to ma rurkę na kominie, wysokość najwyższą we wsi, no coby działał. Jak przyjdzie burza i jak kurnia pier ... znaczy uderzy, to ja z kapci na bank wylecę. Nie wiem czy bać się czy korzystać