Przepiękne okoliczności przyrody , aż Ci zazdroszczę. Uwielbiam taką "dzicz", niestety, coraz jej mniej wokół nas.
Życzę Ci na Nowy Rok, by przetrwały w stanie niezmienionym jeszcze wiele, wiele lat i żebyś mogła je odwiedzać do woli
A fotografowanie ptaków to niesamowite przeżycia. "Długi" obiektyw i tryb sportowy - to mój przepis. Spróbuj!

Wszystkim Nam tego życzę Asiu! Żebyśmy nie zniszczyli tego co naturalne, żebyśmy nauczyli się koegzystować z przyrodą, a nie tylko ją zawłaszczali

Co do fotografowania bardziej zaawansowanego niż zdjęcia telefonem może kiedyś dojrzeję. Na razie mam problem z zabieraniem na "moje" łąki nawet profesjonalnej lornetki do obserwacji ptaków, jakoś mi ciąży, ruchy krępuje

Ależ piękne masz te łąki. Jest gdzie się poszwędać. I jeszcze tyle ptaków w gratisie.
Samych dobroci w nowym roku życzę!

Dziekuję Haniu, dla Ciebie również wszystkiego co najlepsze na ten jeszcze nowy rok

Śliczne tereny
Zazdroszczę takiej przerwy w pracy
Pozdrawiam serdecznie w Nowym Roku

Zdjęcia robione telefonem nie oddają prawdziwego uroku tego miejsca.
Na dzisiejszym spacerze "spotkaliśmy" olbrzymiego ptaka drapieżnego - oczywiście fotek brak. Plus taki, że tym razem lornetkę zabrałam i mogliśmy się mu dłużej przyjrzeć kiedy usiadł sobie na czubku starego dębu i przyglądał nam się z wysoka. Za towarzysza miał wronę siwą, która usiadła na gałęzi obok i ostrzegała krakaniem o każdym ruchu na dole . Zastanawiamy się teraz czy to kania czy orzeł bielik. Widziałam kanie w locie już kilka razy nad rzeką, ale nigdy tak blisko i tak długo. Ten miał ogon biały, dziób żółty, głowę jaśniejszą od ciała, tylko jak odlatywał, to pod takim kątem, że nie przyjrzałam się dokładnie kształtowi ogona. Mąż twierdzi, że to bielik i że ogon nie był podcięty jak u kani. Ja za to dokładnie widziałam, że dziób był cały żółty, a kanie na zdjęciach mają końcówkę czarną, do tego nie miał białych wstawek na skrzydłach. Kurcze, chyba muszę jednak zacząć na aparat zbierać
Renato, dla Ciebie również noworoczne pozdrowienia przesyłam!

Dowiedziałam się wczoraj, że sprzedana została działka koło naszej nowej ziemi i od wiosny zacznie się na niej budowa domu (szkoda, że tak szybko, ale trudno). No i teraz zastanawiam się, jak tu się osłonić od zmieniającego się nam widoku (do tej pory z tarasu i okna jadalni widziałam pole z lasem w tle i piękne zachody słońca). Jako, że żywopłot z cisów na starej działce od tej strony mam jeszcze bardzo niski, to wymyśliłam, że zrobię przesłonę z sosen i może brzózek na pustej działce obok. Sosen i brzóz mam młodych pod dostatkiem (znajomemu obok na nieużytkach wyrósł młodnik sosnowy i musiałabym je tylko przesadzić na wybrane miejsce). I teraz pytanie kiedy się za to zabrać. Najchętniej zrobiłabym to teraz, ale racjonalnie myśląc, czy koło marca będzie ok, czy jeszcze za wcześnie?

Witaj Zuzanno, wlasnie odkrylam twoj watek. Z checia bede zagladac
Gdzie kupiliscie kasztan jadalny? Ja kupilam przez internet i po 2ch latach okazalo sie ze to orzechy wloskie…

Dubelek

Witaj Marto, miło że do mnie zajrzałaś Kasztana jadalnego kupiliśmy w szkółce w Kórniku i na szczęście okazał się tym czym miał być