Chyba się już opanowałam i jest jeszcze coś bez widelców w dłoni

Siedzę w Ol., i poczytuję następne 10 stron i sie uśmiecham do wspomnień ze spotkania było bardzo rodzinnie i przemiło, Tereska, no właśnie Tereska bardzo miła i uśmiechnięta kobietka, która myślała o wszystkim i o wszystkich, wyjeżdżaliśmy ostatni z Robertem, to zapakowała nam torbę kanapek i nie tylko na drogę, które zaraz za Rzeszowem , Robert pałaszował, dla każdego miała miłe słowo i uśmiech, dziękuję Tobie Teresko i cieszę się ,że mogłam poznać najlepszą przyjaciółkę Ani

Dubelek się trafił to zostawiam kwiatek dla Tereski "Błękitny anioł"

I na dziś podziękuję za uwagę Cdn...

Marto, dziewczyny mówiły, że o 6 chodziliście po ogrodzie w agroturystyce. Ja tam nic nie słyszałam.

No właśnie, ktoś nas obudził o 6.00 były rozmowy na dworze

Słuchajcie, teraz przyjrzałem się naszej gospodyni i wcale się nie dziwie, że potrafi w 2 miesiące przewrócić ogród do góry nogami, z taaakimi mięśniami. Fotki trochę nie ostre, trudno mi było namierzyć naszą gwiazdę, która tańcowała zbójnickiego.






Aniu nie wiem skąd Twoje problemy z wgrywaniem fotek u mnie wszystko OK. Mam nadzieje że nie będziesz miała mi za złe że wziąłem Cię pod lupę. Pozdrawiam Was serdzecznie.

monteverde napisał(a)

No właśnie, ktoś nas obudził o 6.00 były rozmowy na dworze

to nie my , na dworze nocowali Litwini?, Łotysze? i zbierali się do drogi. My wstaliśmy za pięć 7. A oni zwijali namioty.