Danusiu kolejna porcja piękna ... niewiarygodne ile potrafisz wydobyć ze szkalanego klosza czy kamiennego ptaszka ... uczyć się ... uczyć muszę dużo ...

i bardzo dziękuję, że z ludzi też potrafisz wydobyć to co najlepsze ... gdyby nie Twoja siła zarażania siłą dobrego kontaktu pewnie nigdy nie spotkałybyśmy się z Anulą ... a dzięki ogrodowiskowej specjalnej misji "poznajemy się" widziałyśmy się !!! ... przegadałyśmy ochhhhhhhh ... jak my gadałyśmy ... i Pawweł z Adamo też gadał ... i nawet prawie się znali kiedyś .... ehhhh ... bardzo Ci dziękuję za Anulkę i to miejsce ... pozdrawiam

Iza, to znaczy, że Anula odwiedziła Cię?

A ja dziś wspomniałam sobie swoją Kropkę, która przyjechała pociągiem z Kielc do Warszawy, zabrał ją jakiś pan, zlitował się, oddał do lecznicy, a stamtąd trafiła do nas

Dzisiaj jadąc na drugą stronę Wisły miałam niesamowite emocje. Otóż ktoś chyba wyrzucił małego pieska na Marynarskiej. Biegł jak oszalały po wiaduktach przed wolno jadącymi samochodami od Żwirki i Wigury, aż prawie do Alei Jerozolimskich, trzy osoby próbowały go złapać, mały, brązowy piesek, wzięłabym go do domu, uratowała, ale on nie chciał się zatrzymać, byłam w trwodze, albowiem samochody go mijały...on miotał się, motocykliści go też łapali. Ja mu zajechałam drogę w poprzek, wyleciałam z samochodu, a on mi umknął

Nie wiedział, że mógłby mieć dobre życie. Jakaś pani miała koc, rzuciła na niego i złapała do samochodu,,,pojechał dalej już bezpieczny...taki miałam dzień- pełen emocji niesamowitych i biegania po szosie pełnej pędzących samochodów.

Tak Danusiu ... jak ja się cieszę, że Franio ma w Kielcach babcię ...

i Kropka ... pies, który jeździł koleją ... może i Ciebie kiedyś coś do Kielc sprowadzi ... marzenia ...

emocje z psiakiem ... nie zazdroszczę ... biedne takie zagubione zwierzątka ...

Cudne hortensje! A emocji z psem nie zazdroszczę... Też miałam podobnie niedawno... tyle że auto przede mną psa potrąciło... był spory ruch... babka (o zgrozo!) wysiadła, obejrzała samochód i pojechała dalej na szczęście psem ktoś następny się zaopiekował...

pozdrawiam!!

Oglądając ziołowe półeczki u Konstancji wpadłam na pomysł wykorzystania takiego regału, mam go u Babci Jasi

Co prawda mało go widać, ale jest półokrągły i przypomina duże okno, A co by było, jakbym w "plecach" wstawiła lusto i postawiła w roślinach na ścianie od Anuli?

Leżaki już importowałam do Komorowa

myślę, że mebelek odwdzięczy się za taką adaptację ... ja uwielbiam takie półeczki ... a zdwojona moc powiewających na wietrze trawek ... Danusiu to musi mieć siłę rażenia ...

Nooo niezły pomysł Danuś Tylko czy masz miejsce jeszcze na ścianie?

Wstawię między miłorzęby

Gardenarium napisał(a)

Tak mi się to zdjęcie z czarodziejską kulą skojarzyło, no a przecież Danusia to czarodziejka więc chyba coś w tym jest
Slicznie tak tajemniczo na tym zdjęciu.

Jak tak obserwuję wątki to widzę, że pasję ogrodniczą wiele osób uzupełnia przez pasję fotograficzną i widać jak zdjęcia są coraz piękniejsze. I nic dziwnego, żeby się podzielić najpiękniejszym widokiem swojego ogrodu trzeba go dobrze sfotografować.
Sama się uczę od innych i to nie tylko robienia zdjęć, ale też dostrzegania piękna w detalach. I choć czasem zła jestem na siebie, że mnie Ogrodowisko na tyle czasu wciąga, to mimo wszystko cieszę się, że tu jestem.
Dzięki Danusiu za stworzenie tego magicznego miejsca w sieci.