U niektórych krokusy się kończą, a u innych dopiero zaczynają. Twoje pewnie wieloletnie, że rosną w takich ładnych kępkach.

Szkoda krokusów, wiem że je uwielbiasz . Narobiła nam ta powracająca zima! Ja mam wiele strat jeszcze do końca niewidocznych. Zajrzałam do kilku roślin...a tam próchno! Nie wiem czy rabarbar dłoniasty zdoła się odbudować, a taki już był potężny. Trudno.
Czytam, że siejesz pietruszkę? Masz już na tyle obeschniętą ziemię, czy siejesz w skrzyni? O wyprawie na lilaki rozmawiałam tylko z Ewunią, ma jakiś szalony logistycznie pomysł Najkorzystniej byłoby gdybym zgarnęła po drodze Vivę i Filomenę. Z obiema mam już doświadczenia podróżnicze i bardzo pozytywne. Trochę daleko jednak. Zobaczymy jak to wyjdzie, bardzo chciałabym

I to jest dobry plan, Twój i mój! Szalone pomysły są najfajniejsze.


Mira, powiem Ci, że muszę siać jeszcze raz tytonie i lwie paszcze, coś z ziemią nie tak było, za ciężka (powinnam dodać jednak perlit, piasku też nie dałam, bo na szybko wszystko). Nic się nie ruszyło. A tytoń kiełkuje do 14 dni. A przecież nie pierwszy raz sieję tytoń.

Tłukę w swoją głowę naukę: "przygotuj podłoże do siewu starannie".

Mira, masz racje z tą różnicą kwitnienia krokusów w zależności od miejsca sadzenia. Te w cieniu dopiero startują.
Przyjemnych prac. Mam nadzieję, że pikowanie nie nadszarpnęło twej cierpliwości.

O tak, podłoże do siewu to podstawa, ja lubię siac w torfie odkwaszonym, wszystko startuje lekko, zadnej zgorzeli siewek i potem w gruncie też nie ma problemu z ukorzenianiem sadzonek. Ale szkół jest więcej...

No i mamy obłoczki krokusików - pięknie

Dziś był szalony dzień.

Jak usiądziesz w fotelu z herbatą rumiankową z miodem: obejrzyj sobie i poczytaj