Do jutra

Nożyce GS42

Miło było Szkoda, że tak krótko.. ale jak zbiorę ekipę to na liliowce przyjadę

Mala_Mi napisał(a)

Miło było Szkoda, że tak krótko.. ale jak zbiorę ekipę to na liliowce przyjadę

Chciałbym chociaż na krótko Cię zobaczyć i przynajmniej uściskać Justynko, byłyśmy w jednym miejscu i o krok od siebie i nie udało nam się poznać.....ubolewam, zrobię wszystko, żeby tak jak Mała Mi być tam w lipcu

Widzę coraz piękniejsze odsłony z Twojego ogrodu, mchy to jest to co lubię......grzybienie u Ciebie szaleją ilością i kolorami....mój bluszcz dopiero zaczyna się chwytać elewacji, bardzo lubię hedery i ich mutacje tzw. "chimery", o wielkich liściach, zrobiłam im kilka fotek w Wojsławicach

Piękny ten czerwony rozchodnik..........przypomnisz mi jego nazwę?

Mój mizernie wygląda, razem z hackone, nie chcą się tak pięknie rozrastać jak u Ciebie
Czy to cedr libański na zdjęciu?

Piękny okaz, cały czas się boję go posadzić u siebie, z obawą, że nie przezimuje, napisz ile on już u Ciebie rośnie, jakiej był wielkości jak go sadziłaś i ile już u Ciebie rośnie i jak zimuje?

Pozdrawiam

Justyna, zaglądam, ale widzę, że i Ciebie dawno nie było. Zostawiam więc serdecznie pozdrowienia

Północ wybiła...więc życzę Ci Szczęśliwego Nowego Roku, rychłej wiosny i powrotu na ogrodowisko

Puk puk w nowym roku Mam nadzieję, że wszytko gra..... bo cisza......

hej hej.... żyjesz?

Żyję, żyję
Ogród śpi (liściakowo-bylinowy szczególnie głęboko), to wątek też.

Dziękuję bardzo za pamięć Miło mi
Ja o Was też pamiętałam i zaglądałam od czasu do czasu zobaczyć co słychać, tyle, że bez logowania.

Zimy praktycznie w tym roku we Wrocławiu nie było. Dni ze śniegiem można policzyć na palcach jednej ręki.
Wrzośce kwitły przez całą „zimę”. Przebiśniegi i ranniki pokazały się na początku lutego, a w pełni kwitły w okolicy tłustego czwartku.
Zdjęcia kiepskie, bo z tel.



Gabrysiu, modzę, modzę
Wraz ze wzrostem drzew w ogrodzie naturalnie pojawia się coraz więcej cienia. Cieszy mnie to, bo bardzo dobrze czuję się pod dużymi drzewami i podoba mi się wiele roślin cienia, półcienia. Wbrew pozorom, wybór roślin do takich stanowisk jest bogaty. Z lubością patrzę na obuwiki, trójlisty, paprocie (szczególnie odmiany adiantum, zanokcic, wietlic), brunery, funkie, epimedia, rodgersje, ale i kwitnące bodziszki, mekonpsisy, cyklameny, jagodowce, pierwiosnki, zawilce, kirengeszomy. Z cebulowych też znajdzie się co nieco, np. psi ząb, czy lilie martagon. Ech, już się nie mogę doczekać
Brakuje mi tylko do tych cienistych klimatów bagienka, np. na tulejniki. Może kiedyś i to wymodzę.

Aganiu
Uśmiech mi się pojawił na wspomnienie Wojsławic. Cudnie tam, prawda?
Mnie też szkoda, pytałam o Ciebie. Byłam niedługo, bo wyskoczyłam w trakcie okienka na uczelni. Zrobiłam zakupy, pogadałam chwilę, a potem poszłam na spacer z Panią Nowak, która oprowadzała po jesiennych rabatach i omawiała rosnące tam egzemplarze. Spacer był bardzo ciekawy i pouczający, głos zabierali hodowcy traw, którzy dostarczają materiał do Wojsławic, kolekcjonerzy, była też właścicielka arboretum Trojanów.
Co do rozchodnika, niestety, nie pamiętam. Matrona to chyba nie jest.

Liban rośnie u nas ok. 7 lat. Zimuje bez problemu, nigdy nie był okrywany. Teraz ma ok. 5m, a w momencie sadzenia miał 1,5 – 2 m. Rośnie szybko i zdrowo. Ma piękny pokrój i ładnie szyszkuje.
Jestem ciekawa Tripetalii w tym sezonie, bardzo bym chciała, żeby wzięła przykład z Twojej i zakwitła w tym sezonie. Buziaki

Aniu, na liliowce przyjechać warto, oj warto. Narodowa kolekcja robi niesamowite wrażenie. Spójrz na te łany

A jeszcze w innym miejscu jest kolekcja pajęczaków (niedaleko placu na którym był kiermasz jesienią) i odmian polskich.

A w ogrodzie…
Pierwsze cięcia już były. Po zimowej przerwie mam zapał do pracy. To dobrze, bo pracy jest sporo, a z entuzjazmem idzie łatwiej i szybciej. Duże trawy świetnie się tnie elektryczną piłą do żywopłotów, wrr, wrr i już snop miskanta leży, sekatorem można się zaciachać.

Teraz wycinam byliny, trawy i pnącza, bo drzewa i krzewy przycinałam jesienią. To gdzieś 1/6, resztę pomału dokończę przy sprzyjającej pogodzie.
Najwięcej roboty jest przy wielkiej katalpie, wygląda to tak.
Tnąc ją jesienią oszczędzam sobie grabienia jej wielkich liści.



Czyszcząc rabaty spotkałam ślicznego fluo pajączka. To spychacz zielonawy.