Dziękujemy, pokazałaś ulotne piękno jesieni w cudnym, trochę dzikim i tajemniczym ogrodzie, dobrze, że to piękno cyklicznie się powtarza, choć za każdym razem inaczej...Labirynt bez wyjścia - trafne określenie...Pozdrawiam bardzo serdecznie

hanka_andrus napisał(a)

Nie ,Magdo! Nie wystarczy! To trzeba zobaczyć i wczuć się. Ja się wczułam patrząc na fotki, ale przyznaję, że wolałabym osobiście wdepnąć w ten zaczarowany labirynt! Może kiedyś,realnie, a jak się nie uda, to chociaż motylkiem, przysiądę na tej nawłoci?
Pozdrawiam serdecznie.

Haniu,
ośmielona przez Ciebie pokażę jeszcze moją powstająca w tym roku rabatę cienistą, którą nazywam też ulica Jaworową, wszak pod wielkim jaworem ją zakładam, a może lepiej byłoby powiedzieć, że o nią walczę...
Te wpisy tutaj są jak obrazowy pamiętnik. Za rok zobaczę, co z mojej pracy się "urodziło"...
Pozdrawiam Cię Haniu jesiennie, rozglądając się za motylem na nawłoci

Ulica Jaworowa albo rabata cienista we wrześniu...

Magdo, pięknie oddajesz klimat ogrodu za pomocą fotografii. Nowa rabata zapowiada się ślicznie.

Kanny pod światło! Takie same wrażenie jak żółknące hosty! Uwielbiam!

W ogrodzie jak zwykle pięknie i tajemniczo Ale dopytam się o tą cudną ziemię na rabacie i taczce - to Wasz kompost? Jeśli tak to jestem pod wrażeniem

Agnieszko, dzięki piękne za "komplimenty"
Haniu, także uwielbiam patrzeć pod światło
Sebek, miło że zajrzałeś Ziemia to faktycznie nasz kompost, W naszych warunkach, gdzie gleba uboga, trzeba jej pomagać, co też czynimy.
Pozdrawiam Was serdecznie

Magdo z radością wróciłam do Twego ogrodu na jesienny pokaz z którego emanuje cisza i spokój, odpoczęłam w nim i nabrałam sił na dalszy pracowity dzień serdecznie pozdrawiam i dziękuję za piękne zdjęcia