agrokotlina napisał(a)

Witam wszystkich
.... kupiliśmy opuszczony, stary kamienny dom, zamarzyłam by stworzyć mu ogród. Gdybym miała jednym zdaniem opisać moją drogę do tego miejsca, to brzmiałoby ono tak: "Osiemnaście lat temu stanęliśmy na wzgórzu, które nas zaczarowało."
..

Stary kamienny dom !!!!! Już to wystarczy bym chciała u Was bywać.
A otoczenie i mnie oczarowuje.

Dziękuję za miłe przyjęcie
Mam na imię Magda - przepraszam, że się nie przedstawiłam .
Z Ewą - Pszczelarnią jesteśmy w bardzo dobrych stosunkach i łączy nas wspólne myślenie o tym cudnym kawałku Ziemi, na której obie żyjemy i próbujemy ją oswajać dla siebie, ale też dla innych. Jej ogród, który tak pięknie się zmienia jest też dla mnie inspiracją do podjęcia próby zmiany mojego.
Mój ogród powstawał na iście wariackich papierach. Jak już napisałam wcześniej kupiliśmy ruinę domu, ze zrujnowanym podwórkiem i świadomością, że będziemy tu pracować do końca życia. Początkowo myśleliśmy, że będzie to letni dom, ale im bardziej teren zaczynał przypominać ludzkie obejście, a dom stawał się prawdziwym domem, tym trudniej było stąd wyjeżdżać. Nasze myśli błądziły wokół pomysłu, który pozwoliłby zostać tu na stałe. I którejś nocy, w cieple rozpalonego ogniska, wymyśliliśmy, że na tym naszym wzgórzu powstanie agroturystyka. Było to pięć lat temu. Tak więc od pięciu lat z mieszczuchów, zmieniliśmy się w ludzi, którzy żyją "na końcu świata".Wkomponowani w naturę uczymy się od niej jak być pokornym i jak jej nie przeszkadzać. Taki też miał być mój ogród - wkomponowany w pejzaż go otaczający, miał harmonizować, nie przeszkadzać. Wydaje mi się, że pomimo sadzenia na wariata wszystkiego, co mi w oko wpadło, jakoś obroniłam się przed "zmasakrowaniem" krajobrazu...
Ale sadziłam zbyt blisko, zbyt pochopnie, czasem bez pomysłu... tak, by nasze zrujnowane podwórko zaczęło przypominać miejsce dotknięte ludzką ręką... Mogłabym tak opowiadać w nieskończoność, więc może przerwę i coś pokażę

Tak to wyglądało osiemnaście lat temu...


Teraz pokażę jak dom jest położony..
Strona południowa
.
Strona zachodnia

I jeszcze jedno od zachodniej strony

Widzę, że coś nas łączy obie jesteśmy mieszczuszki w dziczy hehe . Ja też miałam dylemat jak zbudować dom, żeby wtopił się w krajobraz. A walka o rosnące wokół drzewa to był mój konik w czasie budowy. Fajna historia czekam na rozwinięcie.

Zeta, drzewa na naszym obejściu były jak baszty chroniące dom. Nie wyobrażam sobie, że mogłoby ich nie być. Jedyne, co dostaliśmy po byłych właścicielach to właśnie drzewa. Klony - jawory, zupełnie nierealną gruszę na południowej skarpie,jarzębinę niezwykłych rozmiarów oraz brzozę złotolistną jesienią
klon jawor przy wjeździe i jesion - magiczny dla tych okolic, bowiem pod nimi lokowano domy w naszej wsi
grusza

klon-jawor przy wjeździe

brzoza

jesion

Witaj Agrokotlinko
Zdjęcia zabójcze
Kto tam cię "zesłał"???)))))))
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Magdo Z przyjemnością obejrzałam wklejone zdjęcia. Muszę przyznać, że odważni z Was ludzie. Z bałaganu stworzyliście piękno Wklejaj dalej. Chętnie będę Cię podglądać. Pozdrawiam

Magdo - podziwiam! I zazdroszczę! My też z wielkiego miasta na wieś, ale taką "oszukaną", z asfaltem za płotem i autobusem stale kursującym... będę zaglądać, zapowiada się rewelacyjnie! Piękne stare drzewa
A jakie cudo zrobiliście z tego domu!
pozdrawiam
Karolina

Dzidka napisał(a)



Witam wszystkich
.... kupiliśmy opuszczony, stary kamienny dom, zamarzyłam by stworzyć mu ogród. Gdybym miała jednym zdaniem opisać moją drogę do tego miejsca, to brzmiałoby ono tak: "Osiemnaście lat temu stanęliśmy na wzgórzu, które nas zaczarowało."
..

Stary kamienny dom !!!!! Już to wystarczy bym chciała u Was bywać.
A otoczenie i mnie oczarowuje.

Na mnie też te 2 zdjęcia zrobiły duuuże wrażenie...niesamowite
Klimat czarujący i tajemniczy

Witaj Magdo niezwykle urokliwe Twoje miejsce na ziemi podziwiam włożoną pracę. Pokazuj nam więcej Ciepło pozdrawiam

Witaj Magdo!
Ale mi prezent świąteczny sprawiłaś!!!!!!!!!!!!
Ściskam i się cieszę.