Hania wierszyk przedni ale na widok talerz ślinka pociekła, czemu mieszkasz tak daleko Jenak na pierwszym miejscu u ssaków strawa doczesna a na drugim duchowa
smaczniusiam

Aniu, miła wiadomość z lasu, wiadomo, że o tej porze, to już nie ma co szukać,chyba szyszek, tak jak wy.
Zimówki, może się pojawią po odwilży. Mus zapasy wyciągać.

Halinko, kartaczy dziś nie robiłam, ale już przemyśliwuję na kiedy je ulepić. Buraczki na barszczyk już są. To teraz tylko mobilizacja.

Macham do Was.

Zestaw różnych grzybów w wierszu nie mniej zadziwia jak sam wiersz..
Na zwartość talerza u nas sie mówiło pyzy. Takie z tartych ziemniaków odciskanych w woreczku.. Nigdy sam tego nei robiłam bo ..roboty za dużo.. a w kuchni ograniczam zakres obowiązków.
Na swój ogródeczek nie narzekaj.. nie narzekaj.. nie każdy lubi wszytko pod linijkę i po horyzont jednakowe nasadzenia. Tzn mi się podobają takie rabaty, i to bardzo, zaglądam do ogrodów by sobie popodziwiać, to czego mieć u siebie nie będę. A do Ciebie wpadam jak do siebie... bo tu jest swojsko, domowo. Nie boję sie, że przydepczę trawkę czy zaburzę harmonię kompozycji przez poczochranie trawki. Nie umiem myśli przelewać na słowo pisane, ale chyba rozumiesz co mam na myśli.

Haniu, ależ poezja u Ciebie ....ta na talerzu też niczego sobie....dostałam ślinotoku
Pozdrawiam

Anusie kochane, nie narzekam na ogródek, tylko na te odległości do niego.
Popatrzyłabym teraz na miskantowe piórka, na rozplenicowe szczoteczki, na jeżówkowych gości, a tu, ziąb, nie chce się wyjśc z psem, a co dopiero w podróż się pchać.

A pyzy vel kartacze, vel cepeliny- żadna trudność. Ale już dawno nie robiłam.
Z tegorocznych ziemniaków jeszcze nie.

Czas to zmienić.

Co do grzybków, no po prostu lubię i las, i grzybki, i nawet wiem,które pospolicie zwane trujakami są jadalne.

Miłego wieczoru.

Haniu za to jak do ogródka wpadniesz na wiosnę to cię znowu zamuruje z wrażenia .
przebiśniegi krokusy , i te niezwykłe gruzińskie pierwiosnki u ciebie ....
kartacze ...tak to jest to na co mam na prawdę ochotę...dobrze że tu wpadłam .

Alinko, już miałam je wywalić, ale pomyślałam: niech posiedzą do wiosny, Tak się zestarzały na tej dróżce, że czas je odmłodzić. Dobrze, że o nich przypomniałaś. Muszę pomyśleć o nowej dla nich miejscówce.

o tych pierwiosnkach piszesz, że sie zestarzały ? a w ktorym miejscu ? bo ja nie dostrzegam ...
bardzo piękne są

hanka_andrus napisał(a)

Pomarzły już kwiatki, oszronione są krzaki,
nawet się nie chce wyjść po uszaki,
o prawdziweczkach można pomarzyć,
No bo co w grudniu w lesie może się zdarzyć?

Śniegiem nas straszy już od tygodnia,
Minus za oknem widuję co dnia,
tęskno za lasem, jego nastrojem,
czy świeżych grzybków ja w grudniu pojem?

Już namierzyłam trzy płomiennice,
ale czy starczy na jajecznicę?
Przydałby się pień z boczniakami.
Bardzo mi smutno, przyznacie sami.

A grzybek w schowku zapachem mami,
zapasy latem przecież zrobiłam .
Ulepię sobie pieróg z grzybami.
Z tymi, co to onegdaj suszyłam.

A jak zapachnie mi przy południu,
milej się będę czuła w tym grudniu,
bo to są przecież grudniowe smaki,
Uszka, pierogi i kulebiaki.

Haniu świetny wierszyk, ale na te kartacze ślinka mi pociekła pozdrówka

Marzenko, na pierwszy rzut oka nie widać, ale już mają stare korzenie, porozłaziły się na boki, ziemia nie była wymieniana u nich wieki.
Mam zamiar całą rabatę bylinową ruszyć wiosną, to i te pierwiosnki przepraszać będę. Ale całkiem ich się nie pozbędę. Zbyt dużo koloru mi dają wiosną.