Cześć Polinko, nie dawaj się jakimś tam zwątpieniom, jeszcze chwilka i znów będziesz śmigać, przecież wiesz?
Ty mi też dałaś do myślenia, bo ja ostatnio marzę o odpoczynku, nawet wczoraj M. mówiłam, że schowałabym się gdzieś na dwa dni tak, żebym nic nie musiała. A powinnam doceniać to, że chodzę, mogę działać. Dzięki za tego kopa
Ściskam Cię serdecznie!
Edit: Oooo, ależ piękne zdjęcia, jeżówki świetnie wyglądają w tych trawach!

Polinko ... cudownie, że jesteś...takie star przysłowie mówi, że nie ma tego złego co by na dobrze nie wyszło. Wierzę, że dokładnie tak będzie w Twoim przypadku. Ściskam bardzo mocno

Ja też ostatnio nie bywałam często na forum, jeżówek u Ciebie nie kojarzę, a wyglądają zacnie wpisały się w klimat ogrodu.

Moje cisy hoserii dość mocno podupadły na zdrowiu (czuję, że miejscówka może im nie odpowiadać niestety). Muszę zrobić zdjęcia i poprosić Ci o radę dam znać

Mnie sporo nauczyła operacja stawu biodrowego mojej mamy. Była już w podeszłym wieku. Uświadomiłam sobie, że można mieć problem z wejściem do wanny, wstaniem z łóżka, poruszaniem się w pomieszczeniach, w których są progi.
To był akurat czas, kiedy budowaliśmy dom. Dopilnowałam, żeby przynajmniej we wnętrzach usunąć wszelkie bariery.
Bardzo mnie cieszy, że tak dzielnie walczysz o powrót do sprawności, że masz wsparcie najbliższych. To krzepiące!
Dobrze, że się skusiłaś na te jeżówki. Rabata nabrała wdzięku.