kasiek napisał(a)

No prosze - i Ty się zastanawialaś co jeszcze mamy ze soba wspólnego - ja tu widze bardzo pokrewne dusze
Bardzo mi się podoba to zdanie ze ślepym podążaniem za moda
Mam nadzieje że w końcu sie zobaczymy

Ja też mam taką nadzieję

Lukasz2013 napisał(a)

Twój styl jest super ale rzeczywiście ja chyba nadal szukam swojego i kiedyś się zdecyduję na jakiś.

Mnie zajęło to 15 lat tak więc bez cisnienia!

elzbieta_g napisał(a)

i o to chodzi by każdy ogród był inny,niepowtarzalny Ty taki stworzyłaś i bardzo mi się podobamój może byłby inny jakby było mnie stać na projekt,ale lubię to co mam choć czasem dopada mnie deprecha, że daleko do ideału , ale co tam...życie jest zbyt krótkie by przejmować się takimi rzeczami

I po co Ci projekt? Umiesz komponować to Cię bawi, sprawia przyjemność - po co iść na łatwiznę? Ccesz mieć ogród pokazowy czy dla siebie? Poszukuj ideału tworząc - i dobrze bawiąc się przy tym - na tym polega pasja.

Mala_Mi napisał(a)

Kasiu.. pozwolisz, że u Ciebie pogadam z Elą...... też tak mam..... lubię prawie wszytko .. i tak mam....
A o modzie nie rozmawiam, bo się na tym nie znam.... na żadnej modzie... taki pokrętny typ ze mnie

a gadaj Anek, dobry temat do wymiany pogladów i myślę że bardzo istotny bo wiele ludzi wciąż poszukuje własnej drogi czasami niepotrzebnie kopiując innych -zatrącać przy tym siebie.
Jak ktoś ma ładnie to mozna naśladować - ale nie kopiować tylko zrobic podobnie ale we własnym stylu

elzbieta_g napisał(a)

wydaje mi się , że.....o to chodzi by mieć satysfakcje z tego co się robi

I teraz gadasz do rzeczy A gotowy projekt takiej satysfakcji Ci nie da, to tak jakby ktoś Ci zaprojektował idealne macierzyństwo - dopóki sama go nie poznasz i nie złamiesz na nim zębów - nigdy nie poczujesz ile jest warte!

Katkak napisał(a)

Ja też mam taką nadzieję

A jedziesz do Pisarzowic?

Ach ,ta moda ,też za nią nie podążam a wręcz mnie denerwuje ,jak widzę pełno osób tak samo ubranych ,tak miałam od zawsze już w podstawówce, mamę wkurzałam ,że muszę inaczej niż inni ,ostatnio mi powiedziała kiedy w końcu kupisz dywany i firany ,bo nikogo nie znam ,żeby ich nie miał, odpowiedziałam nigdy ,mam chodniczki i zasłonki + rolety, w salonie mały dywanik i tak lubię (prawie się obraziła).W ogrodzie i domu nie mogę mieć jak z pod igły ,i na pewno nie tak jak wszyscy ,bo ja nie jestem uporządkowana taka szalona-romantyczka .
ps,kasiu tak trzyma.

Ależ tu poważna dyskusja Jak to dobrze że tu na O tyle indywidualistów jest Miłej soboty Kasiu

kasiek napisał(a)

I po co Ci projekt? Umiesz komponować to Cię bawi, sprawia przyjemność - po co iść na łatwiznę? Ccesz mieć ogród pokazowy czy dla siebie? Poszukuj ideału tworząc - i dobrze bawiąc się przy tym - na tym polega pasja.

Bardzo trafnie,bardzo

No faktycznie Gosiu , rozgorzała się dyskusja. Ale fajnie że zajrzałaś bo nasunełaś mi pewne przemyslenia odnośnie form strzyżonych takich jak kule i stożki.

Pomijając oczywisty fakt, że pasują do ogrodów nowoczesnych, geometrycznych i minimalistycznych to są jeszcze ogrody w których wyglądaja doskonale, choć ogrody te nie mają charakteru futurystycznego, własnie np tak jak u cioci Gosi. Tam te formy wygladają świetni, pomimo że bryła domu nie jest nowoczesna to cały ogród ma ten sam styl, ten sam klimat - rzeźbione iglaki, zielone bombki, spiralki- to wszystko jest ze soba harmonijnie połączone, bo łączy je wspólny akcent - większość nich jest kształtowanych w różne zielone rzeźby. I taki ogród ma klimat, własna dusze

Ale są i inne przykłady (oczywiście to moje przemyslenia, nikt nie musi się z nimi zgadzać)

np formy strzyzone pasuja mi tez do ogrodu Agani (radości i rozterki Agani) i Małej Mi (ogrodnik mimo woli).
Dlaczego? bo to duże ogrody, pełne różnych form, często ze szczepionymi iglakami i drzewkami, łączą w sobie style naturalne, angielskie z eleganckimi francuskimi akcentami. I taki mariaż tez wychodzi fantastycznie. W duzych ogrodach mozna puścić wodze fantazji i każdy zakątek zrobic inaczej bez zgrzytu dla pozostałych.

Ale jak się ma tylko kilka arów to trzeba sie mocno zastanowic nad stylem, bo o chaos nie trudno.