Witaj Violu
działkę masz bardzo dużą, chęci jeszcze większe więc na pewno wyczarujesz coś ciekawego z pomocą ogrodowiska rzeczywiście najważniejszą rzeczą jest wyznaczenie rabat i określenie jakie rośliny chcesz posadzić, zaoszczędzi Ci to czasu i pieniędzy. Rób rabaty etapami wg ogólnej koncepcji, to jedyne wyjście żeby podołać finansowo Ja robiłam etapami ale bez ogólnej koncepcji i mści się to teraz na mnie ale co to za ogrodniczka, która ma wszystko dopięte w ogrodzie na ostatni guzik? Głowa do góry i trzymam kciuki

Tak właśnie planuję - po kawałeczku tzn. po jednej ścianie ogrodu. W tym roku udało mi się posadzić parę roślin z tyłu działki od sąsiada (a i to nie skończona rabata, tylko tylne nasadzenia), bo nie mam jeszcze ogrodzenia i boję się sadzić tuje czy świerki wzdłuż nieistniejącego płotu. Może na wiosnę uda się ogrodzić i wtedy ruszę z robotą : ) A do tego czasu będę rysunki tworzyć i pytać, pytać, pytać...

Podchodzi Ci zwierzyna na działkę? Masz blisko las więc pewnie tak, bałabym się o drzewka w zimie bo mogą szkód narobić. Ja bez ogrodzenia nic nie sadziłam Sarny i dziki chodziły dość często po sąsiedniej działce. Mogłam spokojnie chodzić po ogrodzie dopiero po zrobieniu siatki. Do dziś pamiętam jak zza brzuzek na sąsiedniej działce wyleciało małe stado saren, z emocji tylko przykucnęłam, sparaliżowało mnie bo nie wiedziałam w którą stronę wiać. Teraz to już tylko wspomnienia ale warto zastanowić się nad kierunkiem ucieczki

Faktycznie o tym nie pomyślałam. W zeszłym roku mieliśmy zające w ilości niezliczalnej. Przychodziły codziennie i siadały na tarasie. Całe szczęście nie było drzewek. Będę w takim razie musiała zabezpieczyć mój grujecznik i derenie, bo tuj to chyba nie będą chciały podgryzać. Dziki i sarny też się kręcą po okolicy, ale na działkę nie wchodziły. Ale kto wie... w tym roku może i im się spodoba do mnie zajrzeć. Ta Twoja przygoda z sarnami to naprawdę jak z horroru. Niby nic, a ja kiedyś tak zareagowałam jak pędziła w moim kierunku wiewiórka. Też minie zatkało i w ułamku sekundy wyobraziłam sobie, że chce mnie zaatakować; ha, ha.

No tak, wiewiórka jest dla nas za szybka ale drzewka lepiej sobie zabezpiecz Pozdrowionka

Dzieki za odwiedzinki. Pozdrawiam

Cześć Viola
dzięki za odwiedziny - jestem i ja u Ciebie
do nas też zwierzaki zaglądały jak nie było ogrodzenia, mimo, że dom nie stoi w bezpośrednim sąsiedztwie lasu. Mój waleczny kot przeganiał lisy i zające Sarny na szczęście płochliwe, więc wystarczyło się ruszyć, chociaż ja akurat dawałam sobie chwilę na przyjrzenie się im A kiedyś w lesie na spacerze, po wyjątkowo ciężkim dniu pracy, spotkałam malucha sarenkę, ledwo przebierała nogami. Matka czmychnęła, ale pewnie wróciła jak się oddaliłam. To była taka cudowna chwila, że cały stres i zmęczenie poszło precz
Wracając do ogrodów - chciałabym zacząć już coś robić... Czytam i notuję, ale bez wdrażania czegoś na żywo pewnie połowę do wiosny zapomnę
Pozdrawiam i zabieram się za rysowanie Do "zobaczenia"!

Dzięki za odwiedziny Kamila. Twój wątek mnie zaciekawił - piszesz tak zabawnie o swoich "początkach bycia babą ze wsi". Moja mama jest wręcz oburzona, że z ciepłego bloku w centrum miasta wyprowadziłam się prawie na wieś. Też mam 1000m działki, mój domek jest trochę podobny do Twojego tylko mniejszy. Też lubię miechunkę i koty. Poniżej na zdjęciu kotka, która "mnie adoptowała" i jej dzieciątko. Teraz kociak jest już duży - ma pół roku. Mieszkają teraz u mnie na działce w ocieplanej budce. A ja zwariowałam na ich pukcie, mimo, że wczesniej nie lubiłam kotów.


Tak sobie myslę, że jak zrobię już ten plan działki z zaznaczonymi rabatami itd, to łatwiej będzie ruszyć z miejsca. Na razie jestem w szoku: " Ja chyba nigdy nie podołam, nie dojdę do takiego etapu jak inni na Ogrodowisku." A najbardziej zadziwiają mnie Ci, którzy wdrażają sugestie Danusi i innych "pomocników-projektantów" w tempie błyskawicznym. Ja parę tygodni temu posadziłam kilkanaście roślinek, a już widzę, że źle i na wiosnę planuję poprawki. Masakra.

Uśmiałam sie z tych poprawek czyli wszystko jest w jak najlepszym porzadku najważniejsza w tym wszystkim jest chyba świadomość, że błędy będziemy popełniać i to po to zeby było tylko lepiej