Danusiu, a nie boisz się, że piesek będzie obsikiwał najcenniejsze bukszpany i inne równie cenne rośliny w ogrodzie?

Nie, bo ja wychodzę na spacery na zewnątrz, same nie biegają po ogrodzie. Co prawda Kropka chodziła po ogrodzie ze mną, ale nigdy nie siknęła na trawnik, bo tak się przyzwyczaiła. Zawsze za płotem

Tylko w przypadku pieska, o samo sikanie nie chodzi a o znaczenie terenu. Faktycznie, tak mógłby robić, nawet jakby nic nie poleciało to nogę podniesie Nie wiem, ale mógłby nie latać sam po ogrodzie.

Kropka była idealna, rozumiała i była taka jak ja marzyłam żeby był piesek To się nie wróci już

O znaczeniu terenu myślałam, ale jest dużo osób na Ogrodowisku, które mają psy i nie mają zniszczonych ogrodów, chyba

Wiem, że ciężko zastąpić prawdziwego przyjaciela. Ale to będzie nowa miłość powodzenia.

Chyba stanie na suczce, jednej. Bo nie wiem jak one ze sobą się dogadają. Ten drugi jest nieco niesubordynowany, do pracy nad nim trza się przyłożyć.

Jak już wezmę, to pokocham bez granic.

Na pewno i na pewno z wzajemnością

Rozumiem cie ze po Kropce ciężko pokochać następnego psiaka, ale na pewno szybko się przyzwyczaisz a ta psia miłość w rewanżu topi każde serce...ja miałam poprzednia suczkę ze schroniska - Sonie - 14 lat, jak odeszła to sie zarzekałam że nigdy więcej...cierpieliśmy wszyscy i tęskniliśmy za nią....ale wytrzymałam pół roku bez psa i wzięliśmy ze schroniska następną - Lunę. Luna jest z nami od 8 lat, nie zastąpiła Soni, jest zupełnie inna jeśli chodzi o charakter, o wyglądzie nie piszę bo to oczywiste...ale jest tak mądra, kochana i taka nasza.... Nie wyobrażam sobie pustki gdyby jej nie było.

Pokaz te zakupy jak bedzie okazja, te wazy, donice na nózkach, stolik- wszystko brzmi interesujaco...

Margarete napisał(a)

cierpieliśmy wszyscy i tęskniliśmy za nią....ale wytrzymałam pół roku bez psa

Pustkę należy wypełnić, żeby właśnie nie cierpieć. Następne zwierzątko nie zastąpi nam tego, które mieliśmy do tej pory, bo te zapewne było wyjątkowe.
Ale nowy członek rodziny pozwoli nam ukoić ból po stracie najlepszego przyjaciela.
A ten nowy futrzaczek będzie też dla nas najukochańszym przyjacielem

Dziękuję Wam za wsparcie. To trudna decyzja, nie wiem czy już umiem ją podjąć.

Gardenarium napisał(a)

Dziękuję Wam za wsparcie. To trudna decyzja, nie wiem czy już umiem ją podjąć.

Danusiu, serce najlepiej Ci podpowie Trzymam kciuki

Gardenarium napisał(a)

To dobra rada. Nie pomyślałam o tym zupełnie.

Piszę z doświadczenia Mam dwie suczki, duże psy.