Miałam spore problemy z internetem..dlatego nie mogłam za dużo do was zaglądać.
Ruter dalej mam w serwisie.Tylko internet z telefonu.
I jeszcze rożne przypadki życiowe.
Mąz kładł płytki na tarasie.Deszcz szybko do domu, przewrócił się. I niestety rozciął głęboko nogę.Zszywana, ledwo chodzi, pracę odłożone.

Syn dalej o kulach jeszcze chodzi( słabo to się w kostce zrasta ), dopiero zdjęty gips tydzień temu , na nogę jeszcze nie może stawać.Wcześniej było 2 osoby do chorej jednej. A teraz Ja jedna zdrowa do obsługi dwóch ledwo chodzących.
Teraz mąż na nogę chorą inie może stawać.Kule sobie nawzajem pożyczają
Ale pozytywna rzecz ,moja córcia od czwartku jest domu.Po 2 latach migracji.Wróciła do Polski i idzie na wymarzone studia. jak się dostanie.Listy w lipcu..Ale i tak w końcu będę widziała ją więcej anie tylko 2 razy w roku na 2 dni .
Upały, grzeje, choć dzisiaj chwilami spokojniej i chłodniej z chmurkami.Ale i deszcze wczoraj trochę były .I dzisiaj trochę.Ale dobrze od podlewania jestem zwolniona.

Pozdrowienia dla was z Dębowego Lasu

Jakie piękne zdjęcia z nad jeziora!
współczuję 'inwalidów' i cieszę się razem z Tobą wracającą córką trzymam kciuki oby się udało
Macham

Trzymam kciuki za córcię, zdrowia dla męskiej połowy rodziny i jeszcze dodam, że jeziorne fotki cudne

zoja napisał(a)

Jakie piękne zdjęcia z nad jeziora!
współczuję 'inwalidów' i cieszę się razem z Tobą wracającą córką trzymam kciuki oby się udało
Macham

Ot życie. różne nam pisze scenariusze..
O tak na Dębowym jest cudnie.Tak sielsko , z daleka od miasta, szumu, zgiełku miastowego .Cisza. ptaki, zwierzęta itp..Dlatego jak tylko możemy to tam jedziemy albo tutaj jesteśmy ile tylko się da .Tak jak teraz już ponad tydzień.

Też chciałabym ,żeby córcia dostała się na te swoje wymarzone studia.Dziękuję

Wiesz Aniu fajnie, że to Wasza wspólna pasja
ja ciągle tylko słyszę - i po co to robisz? - odbiera mi radość to jojczenie...
myślę, że gdyby nie własne podwórko to nie miałabym szans na taką wyjazdową działeczkę...

Maki piękne - dziwne, że jeszcze ani jednego nie mam u siebie

yolka napisał(a)

Trzymam kciuki za córcię, zdrowia dla męskiej połowy rodziny i jeszcze dodam, że jeziorne fotki cudne

Dziękuję i za jedno i za drugie.I za trzecie
Buziaczki przesyłam
Skoro ci się podoba , to proszę.
Zalew Dębowy Las

zoja napisał(a)

Wiesz Aniu fajnie, że to Wasza wspólna pasja
ja ciągle tylko słyszę - i po co to robisz? - odbiera mi radość to jojczenie...
myślę, że gdyby nie własne podwórko to nie miałabym szans na taką wyjazdową działeczkę...

Maki piękne - dziwne, że jeszcze ani jednego nie mam u siebie

O tak, wszyscy lubimy to miejsce na wsi.Kto by pomyślał, wszyscy od urodzenia mieszczuchy a tu na wieś na tęskno.
Uczymy się dużo.Zmieniamy, pracujemy dużo i z tą działką.Ale kochamy to miejsce i te prace też
Ja maczki dopiero zaczęłam sadzić 3 lata temu.Ale wówczas mało.EW tamtym roku więcej.A w tym jeszcze więcej,Bo znalazły się jeszcze nasionka sprzed roku :

Clematiski kochane
Warszawska Nike

Piilu

powojnik 'Ville de Lyon

Minister

powojnik Etoile Violette

Wiciokrzew

NN

Clematis Comtesse de Bouchaud posadzony przy iglaczku, bo nie mam już miejsca na nie

Maki, powojniki piękne. Jak Ty to robisz że one tak pięknie kwitnące....
Trzymam kciuki za córę, a chłopakom zdrówko posyłam