Makusia napisał(a)

Romeczko jak dobrze, że jesteś! Czy nastał czas względnego spokoju już u Ciebie?

Makusiu o umyśle jak brzytwa, dobrze określiłaś: względnego nastał!

Ponieważ zdradzałam objawy chorobowe (ponoć siedziałam w fotelu i się kiwałam bezmyślnie), męża własna przyjeżdżała nie co dwa tygodnie, a co tydzień po pracy, choćby na parę godzin. Pomiędzy szpitalami byłam wywożona na działkę na jakieś dwie godzinki dla złapania równowagi i oddechu. Pomaga! Kilka zdjęć z tych wyjazdów. Czerwiec jeszcze chyba to był

Chyba dalej czerwiec

A teraz to już nie wiem , chyba lipiec

Oj Romciu - nie wiedziałam, że u Ciebie taki ciężki okres. Tym bardziej doceniam, że miałaś chęć u mnie do żartów się przyłączyć.
A roślinki - jak widać - radzą sobie znakomicie. Świeże, wiejskie powietrze im służy.

Pozdrawiam serdecznie i ciemne chmury myślami odganiam.

I niespodzianka z nawiezionej ziemi



po czerwonych pierniczonych nóżkach, zdiagnozowana jako szarłat szorstki

tu rozpoczęłam "walkę"



Ale ona, ta walka trwa. co nie wyrwałam, skosiłam by nie zakwitło. I zaraz jadę dziabać dalej

makadamia napisał(a)

Oj Romciu - nie wiedziałam, że u Ciebie taki ciężki okres. Tym bardziej doceniam, że miałaś chęć u mnie do żartów się przyłączyć.
A roślinki - jak widać - radzą sobie znakomicie. Świeże, wiejskie powietrze im służy.

Pozdrawiam serdecznie i ciemne chmury myślami odganiam.

No tak czasem bywa. Chęci do żartów mi wracają właśnie! Rodzina zdrowotnie się poprawia, starsza latorośl wraz z mężem i przy pomocy młodszej latorośli mają zająć się Dziadziuśkami. My wybywamy na wieś. Choć telefon przy tyłku trzeba będzie nosić w razie alarmu.

Romka życzę Ci wszystkiego dobrego
Ale niespodzianka z nawiezionej ziemi. Podziwiam, że to wyrywasz. Ja bym chemią załatwiła