Dorotko dziękuję za przepiękną fotorelację I za towarzystwo w tym dniu

Sylwia bardzo dba o ptaki, wszędzie są porozkładane poidełka w których jest woda. Na szczycie ogrodu zrobione jest wgłębienie w którym gromadzi się deszczówka żeby ptaki miały wodę. W zimie dokarmia stale głodne ptactwo, które zlatuje do Niej chyba z całej Małopolski. Czasem po ogrodzie biegają niezmordowane małe Rusałki dla których wlecieć na szczyt 6 razy i zlecieć na dół to mały pikuś. Zmieniali się tylko opiekunowie, a Ona kursowała ciągle.
Gospodarze mają wzorcowy warzywnik, ale byłam nim tak zauroczona, że zapomniałam zrobić zdjęć. Wiele rzeczy robią wspólnie z Emem i synami, wymyślają ciągle coś nowego. Podziwiam Ich za ten ogrom pracy który włożyli w tworzenie tego ogrodu i za szybki efekt, bo to młody ogród.
Jeszcze raz Wam bardzo dziękuję. Miałam możliwość poznać nowych ogrodników i spotkać się z już poznanymi wcześniej.

Ta trojeść jest piękna.
Ona rozmnaża się z nasion. Czy zechcesz zebrać dla mnie jej nasionka? (lub siewki) Jednej i drugiej

Waclaw napisał(a)

Ta trojeść jest piękna.
Ona rozmnaża się z nasion. Czy zechcesz zebrać dla mnie jej nasionka? (lub siewki) Jednej i drugiej

Kurcze nie zauważyłam, żeby mi się wysiewała, mogę spróbować zebrać nasionka, ale gdyby nie było to wiosną przypomnij uszczknę trochę

sylwia_slomczewska napisał(a)

Nie Ula pojechałam do Częstochowy pociągiem na trzy dniNa spotkanie z Fundacją Dzieci Afryki, dzięki nim mam córeczki pod opieką misjonarzy

Acha to bardziej realne

Ogród oczami Doroty jest przecudowny. Zieleń roślin jest teraz ciemna, świetnie się wybija na fotkach i kompozycje przecudowne. Sylwia obłędnie pięknie.

Inne odsłony ogrodu widziane oczami Doroty, tj. tak jak my u siebie -siostry widzimy, każdą coś innego zainteresuje.
Twój ogród kryje tyle niespodzianek i tajemnic, zaczarowany ogród. Doroto dzięki za pokazanie go z Twojej perspektywy.

Sylwuniu ogromnie Wam dziękujemy za przewspaniały, długo wyczekiwany i wytęskniony dzień - spotkanie z Wami . Było cudownie, ciepło, radośnie jak zwykle . Żal się było rozstawać, z taką ekipą konie można kraść

Szmaragdowa rzuca na kolana i nie przesadzam - wierzcie mi. Zapiera dech w piersiach.

Podziw jest btym większy, że roślinki były sadzone jako prawdziwe maleństwa, a wiele bylin z nasionka. Teraz jest pięknie, kolorowo, bogato. Wszystkie rośliny zjawiskowo się przenikają. Achhhhh....

Warzywnik jest najpiękniejszy jaki kiedykolwiek w życiu widziałam, bezkonkurencyjny

Coś pięknego. Powiedziałam Sylwii, że nie jestem w stanie słowami wyrazić uznania dla piękna tego ogrodu, że o Ich pracy w nim nie wspomnę

Ja bym przy samym podlewaniu wymiękła, nosić wszystko na górę w konewkach - jak nie podziwiać?


Taka radosna ekipa buszowała wczoraj po Szmaragdowej

Owieczka jest

Cudowne macierzankowe poduchy. Nie wiedziałam, że macierzanka jest taka piękna. Oczywiście przywiozłam sadzoneczki, bo Sylwia i Wojtek mają cerce na dłoni i dzielą się wszystkim co mają - od roślinek, poprzez ogrodową biżuterię, pasję ogrodową i największy skarb - przyjaźń . Szczęśliwym jestem człowiekiem mając TAKICH przyjaciół. Bo tu już mocno zakorzeniona przyjaźń - nie od dziś i nie od wczoraj .


przecudny, klimatyczny skalniak. Tak wielkich, okazałych rojników jak w Szmaragdowej jeszcze nie widziałam.