Nie chodzi się na budowę bez gumiaków.

No, ten rok jest jaki jest.... ja bym podjela jeszxze jedną próbę. Takue malutkue sadzonki są najtrudniejsze. U mnie świerki dzieciinsrwo mialy calkiem niezle pogodowo (ale sadzilam większe). Potem przyszedl rok, ze wokol nich wiosną stala woda, a poziomu jeziora nigdy nie widzialam takiego jak wtedy. Myslalam ze juz po nich, ale okazalo sie ze wiekszym swierkom to juz tak nie przeszkadza.

Z mojego doświadczenia z gliną. Lepiej sadzonki sadzić wprost w tą glinę. bo wtedy nie stoją jak w wannie z wodą po opadach. Jak rozluźnisz to woda łątwiej w dołek spływa, ale już nie odpływa bo pod spodem lita glina nie przepuszcza. Ja nie rozluźniałam prawie pod żadne drzewo. Obornik granulowany trzeba dać bardzo z umiarem ostrożnie bo pali korzeń. Dawać na taką głębokość żeby korzenie wsadzonego nie miały bezpośredniego kontaktu z nim zanim się ukorzeni w gruncie. U mnie świerki serbskie dwie powodzie i zamulenia przetrwały bez kłopotu, padły dopiero po powodzi z roundapem.

U mnie gliny mniej i cały czas jeździłam w sandałkach. Tylko się trochę kurzyły . Ale ja tam nic jeszcze ogrodowo nie robię.
Ale pewnie, gdybym pojechała wczoraj, to by się też trochę pooblepiały błotkiem.

Wiem o tych dołkach co działają jak doniczki wypełnione wodą Mocno nie rozluźniałam. Mieszałam tylko po to żeby wzbogacić trochę tę glinę, bo ona jałowa.
Sprawdzałam dołki już kilka razy.... woda jakoś mocniej w nich nie stoi. Wszędzie jest tak samo mokro. Skarpa dzisiaj jak gąbka Nawsadzałam jeszcze więcej bluszczu. Myślę nad irgą