Sylwuś płacz tu nie pomoże, a młot i owszem . Nie narzucaj sobie zbyt dużo. Wyznaczaj mniejsze cele i realizuj je bez spiny. Praca w ogrodzie ma być też, a może nawet przede wszystkim przyjemnością. Utyrasz się przy tej pracy strasznie jak sądzę, ale niech Ci przyświeca efekt końcowy .

Też mam ogródkowy kajecik , a chciejstw zapisanych w nim tyle, że żeby wszystko zmieścić musiałabym u sąsiadów sadzić .

U mnie też kartki i karteczki fruwały, aż dorobiłam się zeszyciku

popieram - powoli, małymi kroczkami, ale zawsze do przodu

Zeszycik już jest tylko jeszcze wypadałoby go zapełnić, czyli wszystko przepisać w jakimś porządku
Powstałaby książka

Też mam ogródkowy kajecik , a chciejstw zapisanych w nim tyle, że żeby wszystko zmieścić musiałabym u sąsiadów sadzić .

Na małe kroczki już nie mogę sobie pozwolić..albo na hura albo wcale....czasu już coraz mniej....siły też jakoś odchodzą...starość?

Właśnie, jak to mówili w "Chłopaki nie płaczą": koko dżambo i do przodu .

U mnie lista chciejstw tez się robi coraz dłuższa