anbu napisał(a)

Może to i banalne co teraz napiszę ale ktoś kiedyś mądrze powiedział, że dzieci są do kochania a nie do zaspokajania naszych ambicji.
Trzymajcie się Kasiu .. wszyscy.

Masz rację Aniu!!

Kasia całe szczęście napisałaś, że to chodzi o urodzenie, bo niestety ale myślałam, że chodzi o śmierć. Jak się ma urodzić, to dobrze, mojego M babcia zawsze mówiła, że oby nas przybywało, nie ubywało Dzieciaczek pewnie będzie cudny, do kochania, wyściskania i wycałowania.

Kasiu doczytałam o maluszku, wiem jaki to szok dla rodziców.
Ja z racji swojego wieku w ciąży ( i wszystkie kobiety po 35 r.ż.) miałam badania prenatalne, gdy wyszło nam że dziecko może mieć chorobę genetyczną byliśmy zszokowani. Podjęłam decyzję o amiopunkcji by nie żyć w niepewności.
Miesiąc czasu chodziłam jak na psychotropach, gdy otrzymałam wynik że wszystko jest w porządku płakałam cały dzień... z ulgi.... ale gdyby było inaczej nie zmieniłoby to mojej bezwzględnej miłości do córki...

U mnie też pada.
Trzymaj się Katia!

nie wiadomo co pisać w takich chwilach, trudno pocieszyć
trudno w takich chwilach analizować, myśleć co będzie, po prostu trzeba kochać
tulę mocno

Macie rację dziewczyny-nie jest to kwestia miłości do dziecka-bardziej lęku przed cierpieniem,które może je czekać, jakimiś nieprzyjemnościami, a także niestety czasem,który trzeba będzie spędzić w szpitalu-zamiast boiska,czy placu zabaw.

Wspieram Kasiu wirtualnie!

TULAM STRASZNIE MOCNO!

I ja mocno tulę

U nas leje cały czas, dobrze bo wszyskie roślinki podleje elegancko

Kasiu - ja Cię tak mocno ściskam. Dużo miłości i cudu życzę