I jak z tą ławeczką - może warto ją kupić, bo może to będzie taki nowy "lutjensowy" klasyk jak ta z ogrodu Vity w Sissinghurst?

Czarna.


Będzie grała. Da się przysiąść na niej. U Danusi usiadłam (przysiadłam), bo mnie przyciągnęła.

Cofnęłam się 6 stron, żeby przyjrzeć się obiektowi dyskusji zagorzałej. Powiem tak. Ja się przyłączam do tego obozu, co w Twoim ogrodzie widzi głównie drewnianą ławkę, w dodatku teakową, banana albo lutjensa. ALE! Na szczęście, to twój ogród, Twój pomysł, Twoje pieniądze, Twój zadeczek będzie się na nie mościł (pod rozwagę poddaję również to, że masz podobno bardzo chudy zadeczek, więc będą się wbijać w niego te wąskie pręty, podczas, gdy na drewnie byłoby przyjemniej ; zatem i decyzja należy do Cię

Kupiłam tę ławkę (chyba ją przecenili, 199 zł) - jest fajna. Nawet w hostach i paprociach. Bardzo zgrabna.

A fotka gdzie

A gospodyni gdzie?

Skrytykowana ławka rzeczywiście została przeceniona o 40 % i wiesz co zrobiłam - kupiłam drugą postawie ją w zaplanowanym wcześniej zakątku, który jest niewidoczny z tarasu. Będę mogła na nią patrząc z pozycji hamaka Minęło już trochę czasu i jestem dalej tą ławką oczarowana

Anula ja z pytaniem przychodzę: zrecenzuj mi donice szkliwione, które bodaj w zeszłym roku kupowałaś.
Czy na zimę zabierałaś je z zewnątrz? Jak Ci się sprawują?

KasiaLangier napisał(a)

Skrytykowana ławka rzeczywiście została przeceniona o 40 % i wiesz co zrobiłam - kupiłam drugą postawie ją w zaplanowanym wcześniej zakątku, który jest niewidoczny z tarasu. Będę mogła na nią patrząc z pozycji hamaka Minęło już trochę czasu i jestem dalej tą ławką oczarowana

Ja też. I też nabyłam drugą. Mogę na nią tylko patrzeć.


Anula, gdzie jesteś?

Początek sierpnia, piękny letni gorący dzień. Tata upadł na chodniku. Niby nic wielkiego, a jednak... Półtora miesiąca równi pochyłej w dół. Trzy szpitale, operacja, coraz gorzej. Radość z pojedynczych dni, kiedy było lepiej.
Odszedł dwa tygodnie temu.
Co Mu zawdzięczam? W co mnie "wyposażył" na życie?
Wytyczył mi drogowskazy: odpowiedzialność, pracowitość, rzetelność, uczciwość.
Za to mu dziękuję, choć często trudno razem nam było. Dwa silne charaktery.

Ogród można rzec leży odłogiem. Wpadliśmy w tym ciężkim czasie dwa razy na koszenie trawnika i jakieś szybkie pielenie z doskoku, zarasta wszystko w tempie zastraszającym.
Ławeczki nie kupiłam.
A teraz już aura jesienna, zimno... Czekam na cieplejsze dni, złotą polską jesień.

Przez te dwa miesiące nie byłam na O. nawet po cichu, nie wiem co się u Was dzieje. Powoli ponadrabiam. Pewnie zaczął się już szał cebulowych.

Mam trochę zdjęć z połowy sierpnia. Wydają mi się jakieś nierzeczywiste, jakby to było dawno, dawno temu...

Powoli odzyskuję równowagę. Wrócę do Was, ale jeszcze potrzebuję trochę czasu.

Pozdrawiam wszystkich zaglądających.