A tak po kolei idąc wzdłuż szklarni i obchodząc trawniczek w lewo.

Haniu dziękuję za relację! Jak jechaliśmy wczoraj do lekarza Tata opowiadał. Z ulicy Władysława skręcało się w Cichą, było tam sześć poniemieckich domów..Za domami biegły tory niedaleko. Tata mówi , ze to jak wieś było Do szkoły chodził do sp nr 4 a wcześniej do "jedynki", tej starej. Kawałek drogi bo chodzili piechotą a w zimę podczepiali z bratem sanki do autobusu, i hajda! do szkoły, tacy mądrzy Mówi, że jeszcze z 15 lat temu jak jeździł, zwiedzał Koszalin przejazdem- wielu ulic już nie poznał, tak się zmieniły ale znalazł jeden dom poniemiecki który pamięta. Koszalin to jednak jego dzieciństwo, sentyment ogromny pozostał. Pojechałby jeszcze chętnie, ale w tym stanie chyba już nie damy rady w taką daleką podroż.
Umęczył mnie wczorajszy dzień i pozapominałam wiele, muszę chyba kiedyś siąść i spisać jego wspomnienia,dla nas, na pamiatkę, bo nawet siostry moje niewiele wiedzą o jego życiu wtedy. Bardzo lubię takie wycieczki w głąb czasu..

A zawilce? Rosną w pełnym słońcu. Gleba pod nimi, prawie sam piach. Obok liliowiec,i rudbekia błyszcząca. I róża. Od 10lat na tym samym miejscu. Czy karmię czymś? Raczej niczym, Chyba żywią się tym, co ukradną sąsiadkom. Bo raz na jakiś czas podlewam liliowca i róże gnojówką z trawy. Nie za często, raz w miesiącu. A zawilce potrafią przedostawać się o spory kawałek od macierzy. widzę nowe odrosty o metr na trawniku.

W Mielnie plaża mokra,
tę mgłę z deszczem widzę z okna.
Moje chęci niebo ma za nic,
ogród, już nie płacze suchymi łzami.
Ma wody wg potrzeby.
A ja, głowę suszę,
czy dziś do ogrodu wyruszę.

Nie wygląda to zbyt radośnie,
chmury, deszcz i zielsko rośnie.
Ale wolę "step zielony"
niżli taki na wiór ususzony!

Miłego weekendu.

Edytko, Ty jeszcze nie śpisz? Cieszę się, że jesteś, ale pewnie zarobiona po kokardki?
Co tam zielsko, to tylko inna forma obornika albo kompostu. Jak komuś przeszkadza, to niech przyjdzie i zrobi ładnie. No nie?