Mój tata, zawsze spraszał wnuki do domu, i w 80-tych latach na stół wjeżdżały parówki i pepsi Cola. Do dziś moje dzieci o tym pamiętają. Bo parówki nie były takie cienkie jak teraz, ale bombowe parówy. A kto się przy nich oszczędzał, to na dokładkę się nie załapywał.

No i ta cola! Szał ciał!

W tym roku i u mnie był "Dzień Dziada". Ja w każdym razie na niego nie wyszłam, wnuki dostały i złotówki, i parówki, i w grę się pobawiliśmy, i o Dziadku wspomnieliśmy. To lepsze niż Haloween.

Dynię miałam w tygodniu przed listopadem,
3 dni delektowałam się dyniowym obiadem.
W poniedziałek zupa z okrasą,
A we wtorek.. pestek z dyni cały worek.
A we środę, kluseczki dyniowe,
By włoski trzymały się mojej głowy.

W latach 80tych parówki i pepsi - cola to były rarytasy. Parówki chyba bardziej bo trudniej dostępna była coca cola. Dzisiejsza młodzież nie uwierzyłaby.

Dziadek wiedział o czym wnuki szepczą mu na ucho. Wtedy ze wszystkim było krucho. I nikt nie oczekiwał wsparcia, bo hasło: Umiesz liczyć ,licz na siebie. było w ciągłym użyciu. Każdy szukał grosików: makulatura, butelki do skupu, latem truskawki i w sadzie zbiory, tak żyły dzieci. I każda okazja na lepsze jedzenie, była w cenie. Nikt nie grymasił. Wszystko się jadło.

Przymierzać czasów i warunków nie ma potrzeby, cieszmy się, że jest co jeść, że dach nad głową, i starcza od gwizdka do gwizdka.

A malkontentom, zawsze było mało i źle. Takie charaktery.

Witam Haniu

Takie piękne wierszowane wpisy.
Zawsze tak potrafiłaś.
W tym roku mimo ogromnej suszy liści mam od groma tylko raz zbierałam.
Coś w tym roku nic mi nie idzie. Zresztą pogoda u nas w kratkę każdy dzień z inną pogoda.
Nareszcie trochę bardziej w nocy i dzisiaj popadało.
Byle do wiosny
Pozdrawiam