Też podziwiam ilość zmian. I nie wiem jak to robisz, że są zawsze na lepsze.
A zdradzisz do czego serce Cię ciągnie?
Pozdrawiam serdecznie.

Gosialuk napisał(a)

Też podziwiam ilość zmian. I nie wiem jak to robisz, że są zawsze na lepsze.
A zdradzisz do czego serce Cię ciągnie?
Pozdrawiam serdecznie.

Gosiu nie wszystkie zmiany są na lepsze. Niektóre zupełnie mi nie pasują ale muszę zaakceptować je. Pewne obecne uwarunkowania wymagałyby dużego nakładu pracy. A mnie co jakiś czas coś dopada i ogranicza.
Serce ciągnie do większej różnorodności i naturalności.

Kolejne zmiany to rabata poniżej domu, na podwyższeniu. Przez długi czas bezobsługowa i to mi bardzo odpowiadało. Świerki gniazdkowe i jałowce. Często jak ktoś do nas przyjeżdżał toczyły się nad nią dyskusje, bo nie podobała się. Miła też swoich zwolenników. Mówiłam, że na razie jest, może kiedyś zmienimy.
I to "kiedyś" nadeszło w lipcu 2023. Zmiana podyktowana głównie mocno śnieżną zimą.
Początkowo to co połamane czy zniekształcone zostało przycięte.


Niestety od strony tarasu gdzie głównie siedzimy jałowce zasłaniały widok na ogród a same nie skłaniały do kierowania w ich kierunku wzroku.



Emuś "szatański" plan przeforsował". I palił się bardzo do roboty. Choć pogoda była niezachęcająca do pracy to przyodział mój sztormiaczek w różyczki i za sekator chwycił.

Iglaki mocno się rozrosły i było mało miejsca do przechodzenia.

Na pierwszy ogień poszły jałowce. Od razu odsłonił się widok z tarasu na ogród.




Te jałowce były też tłem dla rabaty z judaszowcem.

Debatowaliśmy co zrobić ze świerkami gniazdkowymi. Zostawić czy usunąć. Mąż powiedział kompleksowo robimy. Bo i tak nic na nimi nie posadzimy bo nie usuniemy korzeni jałowców jak one zostaną.

Potem trzeba było zebrać grubą warstwę igieł. A następnie wybrać kamień. Rabata ma długość ok 9 m.



Wówczas można było usuwać korzenie.

Po bardzo pracowitej pierwszej połowie roku można było wybrać się na wakacje do "tropików".

Na szczęście były też jakieś kwiatki

Nawet baseny pod chmurką zostały zaliczone. Trudno nieraz było uwierzyć, że za "kilka zakrętów" będą. I nie na marne maszerujemy w deszczu.

Na szczęście były, nieraz nawet z "przebieralnią"

Po tej odskoczni bardzo cieszyła zieleń i bujność w ogrodzie.